Inna nazwa: szpinak nowozelandzki
Trętwian czterorożny jest gatunkiem rośliny zielnej, należy do rodziny pryszczyrnicowatych (podrodziny Aizooideae), w niektórych systemach wyodrębniany w osobną rodzinę trętwianowatych. Rośnie dziko w Nowej Zelandii, na Tasmanii oraz w południowej i zachodniej Australii.
Łodyga
Rozgałęziona, płożąca, do 1 m.
Liście
Duże, ciemnozielone, kształtem przypominają liście szpinaku.
Zastosowanie
Sztuka kulinarna
Wartością odżywczą trętwian czterorożny nie ustępuje zwykłemu szpinakowi. Zawiera duże ilości witaminy C i prowitaminy A oraz sole mineralne, zwłaszcza żelazo. Zawiera również kwas szczawiowy, tak jak szpinak. Potrawy ze szpinaku nowozelandzkiego przyrządza się w ten sam sposób, co potrawy ze zwykłego szpinaku. Nadaje się on również do mrożenia. Listki jego powinny być chłodne, jędrne, przy zgniataniu w garści ? lekko trzeszczące. Jeśli są ciepłe, oznacza to, że szpinak zaczyna się psuć.
Roślina uprawna
Jest uprawiany jako warzywo.
Historia uprawy: do Europy przywiózł go z Nowej Zelandii w 1771 roku Anglik, Joseph Bans, powracając z podróży dookoła świata z kapitanem Cookiem. We Francji był już bardzo znany w 1820 roku. Atrakcyjność jego wynika z tego, że jest bardzo podobny w smaku do szpinaku i jest dostępny wtedy, kiedy prawdziwego szpinaku brak, to jest w pełni lata.
Warunki uprawy: szpinak nowozelandzki jest niewrażliwy na upały.
Trętwian czterorożny