Seler zwyczajny jest gatunkiem rośliny należącym do rodziny selerowatych.
Roślina w stanie dzikim rośnie w Europie, Azji Zachodniej i Środkowej, na Kaukazie oraz w Afryce. Rozprzestrzenił się także gdzieniegdzie poza obszarem swojego rodzimego występowania. W Polsce w stanie dzikim tylko na wyspie Uznam. Jest uprawiany w wielu rejonach swiata, czasami przejściowo dziczejący (efemerofit).
Odmiany botaniczne:
- seler korzeniowy (Apium graveolens L. var. rapaceum (Mill.) Gaudin) ? tylko w uprawie;
- seler liściasty (Apium graveolens L. var. secalinum (Alef.) Mansf.) ? tylko w uprawie;
- seler naciowy (Apium graveolens L. var. dulce (Mill.) Pers.) ? w uprawie, czasami dziczejący;
- seler typowy (Apium graveolens L. var. graveolens) ? odmiana dziko rosnąca.
Seler zwyczajny to roślina dwuletnia. Kwitnie od lipca do września. Siedlisko: halofit rosnący na nadmorskich łąkach i terenach podmokłych, a także solniskach w głębi lądu. Liczba chromosomów 2n= 22.
Łodyga
Korzeń
Kwiaty
Liście
Owoc
Zastosowanie
W starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie selery zwyczajne były stosowane w celach rytualnych i pogrzebowych.
Roślina lecznicza
Cała roślina zawiera olejki złożone w 90% z terpenów i seskwiterpenów.
Sztuka kulinarna
Korzeń i liście są wykorzystywane jako warzywo i przyprawa. Uprawiany jest od ponad 2000 lat.