Wilczomlecz ogrodowy to gatunek rośliny należący do rodziny wilczomleczowatych. Występuje w Północnej Afryce, Azji i Europie. W Polsce archeofit, roślina pospolita.

Roślina jednoroczna. Kwitnie od czerwca do września, przedsłupne kwiaty zapylane są przez muchówki. Występuje zwłaszcza na polach uprawnych i w pobliżu osiedli ludzkich na glebach piaszczystych i gliniastych zasobnych w azot, czasami całymi łanami. Chwast segetalny. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Galinsogo-Setarietum.

Roślina trująca. Jest to jeden z najbardziej trujących gatunków wilczomleczy. Może powodować oparzenia skóry, pęcherze, owrzodzenia. Mleko kóz, owiec i krów , które najadły się wilczomleczu jest czerwone i może spowodować zatrucia.

Liczba chromosomów 2n = 16.

 

Łodyga

Gęsto ulistniona łodyga o wysokości do 20 cm.

Kwiaty

Zielonożółte, zebrane w wierzchotki składające się z 3?4 gałązek. Ma półksiężycowate miodniki.

Liście

Ulistnienie skrętoległe. Dolne liście prawie koliste, górne odwrotnie jajowate, tępe. Górne podsadki jajowatego kształtu. Wszystkie liście ogonkowe, nagie i całobrzegie.

Owoc

Oskrzydlona torebka. Nasiona o długości 1,1?1,4 mm, z dwoma skrzydlatymi, a czasami także z wgłębieniami.

Korzeń

Cienki.

Zastosowanie

Roślina lecznicza

W testach klinicznych sok tego gatunku okazał się skuteczny w leczeniu nowotworów skóry ? raka podstawnokomórkowego ikolczystokomórkowego. Aktywnym składnikiem jest ingenol, który nie tylko niszczy komórki raka, ale i pobudza aktywność białych krwinek ?neutrofilów, co najwyraźniej zmniejsza ryzyko wznowy choroby.