Inna nazwa: wierzba hastata

Wierzba oszczepowata jest gatunkiem rośliny należący do rodziny wierzbowatych. W Polsce stanie dzikim bardzo rzadki, czasami uprawiany jako roślina ozdobna.

Roślina wieloletnia, krzew, nanofanerofit. Jest owadopylna i miododajna, kwitnie w czerwcu. Wierzba ta jest rośliną wysokogórską. Rośnie przy potokach i na innych wilgotnych miejscach w piętrze regla górnego i kosówki na glebach lekko kwaśnych lub zasadowych.

Gatunek arktyczno-alpejski. Występuje wokółbiegunowo w tundrze i górach Europy (na północy aż po Laponię), na znacznych obszarach Azji oraz w północnej części Ameryki Północnej (aż po Alaskę i Jukon). W Europie jest rzadki i występuje tylko w wysokich górach: w Alpach, północnych Apeninach, w Karpatach, Górach Dynarskich, górach Półwyspu Iberyjskiego i Półwyspu Bałkańskiego. W Polsce występuje tylko w Tatrach i znane są tylko 4 jego stanowiska: Przełęcz Pyszniańska, Giewont, Wyżnia Świstówka (prawdopodobnieWyżnia Świstówka Małołącka) i Mała Koszysta. Prawdopodobnie informacje o występowaniu Salix arbuscula na Kominiarskim Wierchudotyczą też wierzby oszczepowatej.

Z powodu rzadkości występowania jest jest gatunkiem zagrożonym. Łączna ilość wszystkich okazów w polskich Tatrach to kilkanaście sztuk. Wszystkie jej stanowiska w polskich Tatrach znajdują się na obszarze ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego.

Wymaga corocznego cięcia, by ładnie wyglądała.

Pokrój

Krzew o wysokości do 1,5 m, płożący się.

Pędy

Gałązki stosunkowo grube i silnie rozgałęziające się. Młode gałązki owłosione, starsze nagie. Pąki nagie.

Kwiaty

Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kwiatostany zwane kotkami. Kotki męskie o łuskach ciemniejszych na końcach i długości do 2cm. Mają wolne pręciki o nagich nitkach i 1 miodnik w każdym kwiatku. Kotki żeńskie mają długość do 3 cm. W ich kwiatach żeńskich znamiona słupka dużo krótsze od szyjki.

Liście

Podłużne, jajowate lub odwrotnie jajowate o ostrych końcach, spodem sine. Na brzegach delikatnie piłkowane. Przylistki dobrze rozwinięte. Liście nie czernieją przy suszeniu. Starsze liście nagie, tylko młode delikatnie owłosione.

Zastosowanie

Roślina ozdobna

Wierzba oszczepowata jest uprawiana jako roślina ozdobna, przeważnie w formie szczepionej na pniu. Należy do grupy tzw. wierzb miniaturowych. Uprawiane odmiany dość znacznie różnią się od typowej formy w jej naturalnym środowisku. Niektóre posiadają bardzo ozdobne srebrzyste, lub białe kotki, lub srebrzyste i omszone liście. Szczególnie nadają się do ogrodów skalnych, pojedynczych nasadzeń w trawniku lub przy oczku wodnym. Mogą być także uprawiane w donicach na tarasach i balkonach. Charakteryzują się powolnym wzrostem. Polecana jest odmiana 'Werhahnii’ o łukowato wzniesionych pędach. Wiosną ma liście omszone i srebrzyste, później zielone. Kotki o długości do 4 cm.