Archiwa tagu: rozmnażanie

Pafiopedilum (inaczej: sabotek)

Wymagania

Do uprawy pafiopedilum można przeznaczyć szklarnie stare, małe, niezbyt jasne. Optymalna długość dnia dla tej rośliny wynosi 16 godzin, a natężenie światła zależy od stadium rozwojowego. W zależności od warunków naturalnych w jakich występują, poszczególne gatunki pafiopedilum mają różne wymagania co do temperatury. Na przykład P. insigne należy uprawiać w szklarniach o temperaturze latem 16?20°C w dzień i 13°C w nocy, a zimą 13?16°C w dzień i około 10°C w nocy. Gatunki P. fairieanum, P. hirsutissimum i P. villosum wyma-gają wyższej temperatury, tj. latem 18?24°C w dzień i 16?18°C w nocy, a zimą 16?21 °C w ciągu dnia i 13?16°C podczas nocy. W najcieplej?szych szklarniach powinno być uprawiane P. callosum, dla którego optymalne temperatury są jednakowe w ciągu całego roku i wynoszą 20?25°C w dzień i 18?20°C w nocy. Należy również pamiętać, że wszystkie mieszańce uprawia się w wyższej temperaturze niż gatunki. Pafiopedilum ma wysokie wymagania co do wilgotności, zwłaszcza powietrza. W czasie wegetacji rośliny powinny być często podlewane i zraszane, szczególnie podczas ciepłych dni. Tylko podczas spoczynku należy nieco zmniejszyć wilgotność, ale jedynie u gatunków uprawianych w szklarniach o niskiej lub umiarkowanej temperaturze. W związku z tym, że rośliny korzystnie reagują na wilgotne powietrze płynące od dołu, donicżki ustawia się na wilgotnym torfie. Aby zabezpieczyć podłoże w doniczkach przed przesychaniem należy przykrywać je warstwą mchu torfowca (sfagnum).

Pafiopedilum
Pafiopedilum

Rozmnażanie

Pafiopedilum można rozmnażać wegetatywnie przez podział roślin, lub generatywnie, z nasion. Rozmnażanie wegetatywne jest stosowane rzadko, gdyż dzielić można jedynie bardzo silnie rozrośnięte egzemplarze i to tylko na 2 części. Dzielenie intensywniejsze, a także zbyt częste powoduje osłabienie kwitnienia. Podziału roślin dokonuje się podczas przesadzania, mniej więcej miesiąc po kwitnieniu. Częściej rozmnaża się pafiopedilum z nasion. Aby je uzyskać rośliny zapyla się sztucznie, najlepiej krzyżując różne gatunki lub odmiany. Nasiona dojrzewają około 12 miesięcy. Siew i produkcja młodych roślin jest podobna jak u katlei, nieco inny jest tylko skład pożywki. Pożywka powinna mieć pH 5,0?5,5. Nasiona kiełkują po 6?8 tygodniach. Wyrosłe na pożywce młode rośliny stopniowo przesadza się do coraz większych doniczek, pamiętając, że lepiej jest stosować naczynia za małe niż za duże. Rośliny otrzymane z nasion kwitną po 4?5 latach.

Zbiór kwiatów

Kwiaty pafiopedilum ścina się, kiedy są w pełni rozwiń nięte lub w kilka dni później. Ich trwałość wynosi 4?6 tygodni.


Epifylum

Gatunki epifylum, które spotykamy w uprawie są najczęściej mieszańcami. Czyste gatunki botaniczne znaleźć można tylko w kolekcjach bądź stanowiskach naturalnych. Jak wspomniano w uprawie powszechnie uprawiane są mieszańce, które powstały w wyniku krzyżowania nie tylko między gatunkami w obrębie tego samego rodzaju, ale także jako efekt krzyżowania z innymi gatunkami i rodzajami epifitycznymi. Wszystkie występują pod nazwą Epiphyllum hybridum hort. Wyróżniają się bardzo dużymi kwiatami o barwach: białej, żółtej, różowej, pomarańczowej i czerwonej w różnych odcieniach. Obfite kwitnienie przypada na wiosnę, od marca do czerwca-lipca. Kwiaty są niezwykle piękne. Po kwitnieniu z zasady wymagają przesadzania, gdyż charakteryzują się bardzo szybkim wzrostem. W okresie od listopada do połowy lutego przechodzą okres spoczynku.

Epifylum
Epifylum

Rozmnażanie

Odcięty segment przed umieszczeniem w piaszczystym, równomiernie wilgotnym podłożu należy przez kilka dni pozostawić na wolnym powietrzu w celu obeschnięcia i zabliźnienia się miejsc cięcia. Zabezpiecza to sadzonki kaktusów przed zagniwaniem.

Luty

Pod koniec lutego rozpoczyna się okres wegetacji. Wówczas rośliny epifylum potrzebują dużo światła (jednak nie bezpośredniego nasłonecznienia) i stopniowo coraz więcej wilgoci. Gdy pojawią się pąki kwiatowe podlewać należy bardziej obficie i nie przestawiać roślin, ponieważ może to spowodować zrzucanie przez nie pąków.

Lipiec

Po przekwitnieniu rozpoczyna się okres spoczynku. W tym czasie najlepiej wystawić roślinę na zewnątrz, w ocienione miejsce. Pod koniec sierpnia rośliny przesadza się i stopniowo coraz obficiej podlewa.

Październik

Stopniowo należy ograniczać podlewanie. W okresie zimowego spoczynku roślinom należy zapewnić chłodne miejsce i podlewać tylko od czasu do czasu.


Pielęgnacja i uprawa

Podłoże i przesadzanie

Przesadzamy co roku lub co dwa lata, w drugiej połowie sierpnia, do ziemi próchniczej z domieszką piasku, nie zawierającej wapnia. Przesadzamy ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni.

Światło i temperatura

Roślinie należy zapewnić stanowisko jasne, lecz nie bezpośrednio nasłonecznione, najlepiej w pobliżu okna ze wschodnią lub zachodnią wystawą. Latem można ją trzymać w ocienionym miejscu w ogrodzie lub na balkonie. Zimą potrzebuje chłodnego miejsca o temperaturze 12°C.

Podlewanie i nawożenie

Informacje o podlewaniu podano w pierwszej części artykułu o epifylum. Wodę przed podlewaniem należy zmiękczyć. Zasilamy co 14 dni pożywką dla kaktusów od początku marca do końca września.