Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus) nazywa się też stroiczką, jako że jest bardzo dekoracyjna. Roślina ta ma duże zastosowanie w ogrodnictwie, ale przede wszystkim doskonale nadaje się na obwódki. Jej rozgałęzione pędy mają najwyżej 15 cm wysokości, są bogato ulistnione i zakończone drobnymi, grzbiecistymi kwiatami. W pełni kwitnienia rośliny tworzą przepiękne zwarte kopułki kwiatowe. Ich kwitnienie, dzięki starannemu pielęgnowaniu, może trwać od końca czerwca do jesieni. Kwiaty są przeważnie niebieskie w różnych odcieniach, a także białe, różowe i purpurowe oraz niekiedy dwubarwne, np. niebieskie z białym oczkiem.

Ze względu na niski i zwarty pokrój rośliny lobelii sadzi się głównie na obrzeżach kwietników, a także w skrzynkach balkonowych i w różnych innych pojemnikach. Wśród licznych odmian ogrodowych na szczególną uwagę zasługują: 'Blue Carpet’, 'Cambridge Blue’, 'Cristal Palace’ – o kwiatach niebieskich, 'Rosamunde’, 'Warszawianka’ – o kwiatach purpurowych, 'White Lady’ – o kwiatach białych i 'Mrs. Clibran’ – o kwiatach niebieskich z białym oczkiem. Na ogół po 3-4 tygodniach kwitnienia dekoracyjność lobelii maleje i wówczas, mniej więcej na początku sierpnia, można rośliny nieco przyciąć, co spowoduje ponowne kwitnienie po 2-3 tygodniach. Lobelię najlepiej sadzić do ziemi żyznej i nie nadmiernie wilgotnej, w miejscu nasłonecznionym.

Przygotowanie rozsady jest pracochłonne i długotrwałe, lepiej więc ją kupić. Nasiona wysiewa się już pod koniec lutego do skrzynek w szklarni (lub w mieszkaniu), nie przykrywa się ich ziemią, a siewki pikuje się dwukrotnie – raz do skrzynek w szklarni, a drugi raz do inspektu. W drugiej połowie maja, po ustąpieniu niebezpieczeństwa wiosennych przymrozków, sadzi się lobelię do gruntu w rozstawie 15×15 cm. Nasiona są drobne, ciemnobrązowe i w 1 g mieści się ich około 4500.

Lobelia przylądkowa – Lobelia erinus