Nostrzyk biały to gatunek rośliny z rodziny bobowatych (Fabaceae Lindl., dawniej zwanych motylkowatymi). Rodzimym obszarem jego występowania jest Afryka Północna (Egipt, Libia), znaczna część Azji oraz wschodnia, południowa i środkowa Europa, ale rozprzestrzenił się także w Australii i Nowej Zelandii, w Ameryce Południowej, Środkowej i Północnej, na Makaronezji i Hawajach. W polskiej florze jest archeofitem. Jest u nas pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Roślina dwuletnia. Porasta suche wzgórza, zarośla, rowy, przydroża. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Onopordetalia, Ass. Echio-Meliloteum. Kwitnie od czerwca do października.

Tworzy mieszańce z nostrzykiem żółtym.

Roślina trująca – nasiona i strąki.

Łodyga

Wzniesiona, naga w górze lekko owłosiona. Wysokość 30?150 cm.

Kwiaty

O długości 4?5 mm, białe, drobne, zebrane po kilkadziesiąt w luźne grona, wyrastające z kątków liści. Kwiaty motylkowe. Ich skrzydełka mają tę samą długość co łódeczka, lub są nieco tylko dłuższe, żagielek dłuższy od łódeczki. W słupku 2?4 zalążki.

Liście

O trzech listkach rombowatojajowatych (dolne) lub lancetowatych (górne), nieregularnie ząbkowanych. Posiadają szczeciniaste, całobrzegie przylistki.

Owoce

Siatkowato-żyłkowany strąk jedno-dwunasienny, po dojrzeniu czarniawy. Ma długość 3?3,5 mm. Nasiona jajowate z wyraźnie widocznym, odstającym korzonkiem. Barwy zielonkawej lub żółtawobrunatnej, z wiekiem ciemniejące. Powierzchnia gładka, bez połysku. Długość 2?2,5 mm, szerokość 1,5?2 mm, grubość 1 mm. Pachną kumaryną.

Zastosowanie

Nostrzyk biały bywa uprawiany na zielony nawóz, rzadziej na paszę.

Należy do najlepszych roślin miododajnych w naszym klimacie. Bywa bardzo licznie odwiedzany przez pszczoły miodne. Wydajność miodowa z 1 ha wynosi 300?600 kg.

Roślina ma właściwości lecznicze.