Archiwa tagu: głóg

Głóg zielony

Jest to gatunek rośliny z rodziny różowatych (Rosaceae). Pochodzi z północnych i wschodnich obszarów Azji (Kamczatka, Sachalin, Japonia), jest uprawiany w różnych krajach świata (również jego kultywary) jako roślina ozdobna. W Polsce jest praktycznie nieznany, znajduje się tylko w kolekcji niektórych ogrodów botanicznych, np. Ogrodu Botanicznego w Krakowie.

Występuje jedna odmiana Crataegus chlorosarca var. atrocarpa (syn. Crataegus atrocarpa E. L. Wolf).

Pokrój

Małe drzewo o wysokości do 6 m.

Łodyga

Pędy za młodu fioletowo-brązowe i gruczołowato owłosione, potem jasnobrązowe i gładkie z nielicznymi kolcami o długości 1-1,5 cm. Pąki fioletowobrązowe, trójkątno-owalne, gładkie.

Białe, zebrane w kwiatostan. Wyrastają na gładkich szypułkach o długości 2-6 mm. Mają średnicę 1-1,2 cm, dzwonkowate hypancjum, działki kielicha trójkątno-lancetowate o długości 2-3 mm, płatki korony niemal okrągłe, o rozmiarach 5-7 × 2-3 mm, pręcików 20. Kwitnie od czerwca do lipca.

Owoc pozorny, podczas dojrzewania czerwony, po dojrzeniu czarny, zawierający 4 lub 5 nasion z wklęśnięciami na obu stronach. Owoce dojrzewają we wrześniu.
Pojedyncze, trójkątno-jajowate do szerokojajowatych, o rozmiarach 5-9 × 3-5 cm na ogonkach o długości 1-1,5 cm. Są klapowane, zazwyczaj mają 3-5 par nieregularnych klap, brzeg blaszki jest ostro ząbkowany, wierzchołek ostro zakończony. Posiadają sierpowate, błoniaste i gładkie przylistki o długości 5-8 mm o gruczołowato ząbkowanych brzegach.
Głóg zielony

Głóg włoski

Dodaj komentarz

Jest to gatunek drzewa lub krzewu z rodziny różowatych. Rodzime obszary jego występowania to Tunezja w Afryce Północnej, Kaukaz, Azja Zachodnia i Środkowa oraz Grecja. Jest uprawiany w niektórych krajach Europy.

Pokrój

Drzewo lub krzew o wysokości do 8 m.

Liście

3-7 klapkowe, szeroko-odwrotnie-jajowate.

Kwiaty

Zebrane w podbaldachy.

Owoce

Okrągłe i duże (średnica 2-4 cm), w kolorze pomarańczowym lub żółtym, jadalne.

Zastosowanie

We Włoszech jest uprawiany również ze względu na jadalne owoce.

W niektórych krajach Europy jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Głóg włoski

Głóg szkarłatny

Dodaj komentarz

Jest to gatunek rośliny z rodziny różowatych. Rośnie naturalnie w Ameryce Północnej. Jest uprawiany w wielu krajach świata, również w Polsce.

Pokrój

Krzew lub małe drzewo, cierniste, wysokości około 5-7 metrów.

Kwiaty

Białe, zebrane w podbaldachy. Kielich złożony z 5 działek, korona 5 okrągłych, płatków, wewnątrz kwiatu 1 słupek i liczne pręciki.

Owoce

W kolorze szkarłatnym, osiągają do 2 cm średnicy. Są słodkie i jadalne.

Liście

Wrębne, szerokojajowate o podwójnie piłkowanych brzegach.

Zastosowanie

Roślina ozdobna

Głóg szkarłatny w Polsce sadzony jest głównie w parkach.

Głóg szkarłatny

Głóg ostrogowy

Dodaj komentarz

Jest to gatunek rośliny z rodziny różowatych. Głóg ostrogowy pochodzi z Ameryki Północnej. W Polsce jest czasami sadzony.

Pokrój

Krzew lub drzewo o wysokości do 10 m. Na pędach posiada ostre ciernie, długości do 8 mm. Są one dość rzadkie, ale bardzo duże (5-10 cm) i silne.

Liście

Ciemnozielone, odwrotnie jajowate, grubo piłkowane, skórzaste. Mają długość 2-8 cm, ich nasada zwęża się klinowato w ogonek.Przylistki wcześnie opadają. Jesienią liście przebarwiają się na pomarańczowo lub żółto.

Kwiaty

Duże, białe, zebrane w płaskie baldachogrona. Mają 5-działkowy kielich zrośnięty z zalążnią, 5 płatków korony, 1 słupek i liczne pręciki. Kwitnie od maja do czerwca.

Pędy

Pokryte są cierniami przypominającymi ostrogę kogutów i od kształtu tych cierni pochodzi gatunkowa nazwa rośliny.

Owoce

Czerwone, matowe, pozostają na gałązkach po opadnięciu liści. Mają średnicę około 1 cm.

Zastosowanie

Uprawa

Głóg ostrogowy uprawiany jest z nasion. Zbiera się je z drzew od sierpnia do listopada. W 1 g znajduje się 15 nasion, a ich siła kiełkowania wynosi 60%. Nasiona wymagają stratyfikacji.

Roślina ozdobna

Głóg ten stosowany jest na żywopłoty. Są praktycznie nie do pokonania przez ludzi i zwierzęta. Czasami sadzony w parkach.

Głóg ostrogowy

Głóg jednoszyjkowy

Dodaj komentarz

Jest to gatunek rośliny z rodziny różowatych. Pochodzi z obszarów zachodniej Azji, Kaukazu, Europy i Afryki Północnej, rozprzestrzenił się także na innych obszarach Afryki, w Australii, Nowej Zelandii i Ameryce Północnej. W Polsce jest pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich. Jest także uprawiany. Inne nazwy: głożyna, ciernie białe, jaworek, bodlak, bulimączka.

Głóg jednoszyjkowy to roślina wieloletnia, megafanerofit, nanofanerofit. Obrzeża lasów, zarośla, przydroża. Kwitnie w okresie od maja do czerwca. Maprzedsłupne kwiaty. Owoce dojrzewają w okresie sierpień ? październik, rozsiewane są przez zwierzęta (zoochoria). W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Rhamno-Prunetea. Liczba chromosomów 2n = 34.

Pokrój

Krzew lub niskie drzewo. Dorasta do 6-8 m wysokości, ma silnie zdrewniałe cierniste gałęzie.

Kwiaty

Zebrane w podbaldachy. Są koloru biało kremowego, mają 5-dzielny kielich o rurce zrośniętej z zalążnią, 5-płatkową koronę, 1 słupek z pojedynczą szyjką (wyjątkowo tylko zdarzają się z dwoma szyjkami) i liczne pręciki. Działki kielicha trójkątne lub lancetowate, odgięte i silnie przylegające do owocu. Płatki korony białe, okrągławe.

Liście

Są 3-7 klapowe lub sieczne, wyposażone w przylistki, głęboko wcięte. Klapy liści są całobrzegie, lub z nielicznymi tylko ząbkami pod szczytami.

Owoce

Kuliste o średnicy 7-10 mm z jedną pestką, o barwie od jasnokoralowej do ciemnobrunatnej.

Zastosowanie

Roślina ozdobna

Głóg jednoszyjkowy jest często sadzony, szczególnie odmiany o barwnych kwiatach. Używany też na żywopłoty ? są nie tylko gęste, ale w zasadzie nie do pokonania przez ludzi i zwierzęta.

Roślina lecznicza

Zarówno kwiaty jak i owoce głogu wykazują działanie lecznicze podobne, jak głogu dwuszyjkowego.

Kulinaria

Owoce są jadalne na surowo, bardziej jednak nadają się na przetwory.

Głóg jednoszyjkowy

Głóg dwuszyjkowy

Dodaj komentarz

Jest to gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych. Rodzimym obszarem jego występowania jest Europa. W Polsce jest pospolity na całym obszarze. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.

Występuje w Polsce w 2 podgatunkach: C. laevigata (Poir) DC. ssp. laevigata i C. laevigata (Poir) DC. ssp. palmstruchii(Lindman)Franco.

Głóg dwuszyjkowy tworzy mieszańce z głogiem odgiętodziałkowym subsp. rhipidophylla (C. x macrocarpa Hegetschw.), g. odgiętodziałkowym subsp.palmstruchii i głogiem jednoszyjkowym (C. x media Bechst.).

Siedlisko

Widne lasy, zarośla, miedze, zbocza, polany. Występuje na całym niżu, oraz w niższych położeniach górskich. Jest odporny na suszę i ciężkie warunki klimatyczne, może też rosnąć na jałowych glebach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Rhamno-Prunetea. Przedsłupne kwiaty zakwitają w maju i są owadopylne. Roślina miododajna.

Pokrój

Ciernisty krzew liściasty, osiągający wysokość 4 m.

Liście

Pojedyncze, o długości 2-5 cm, odwrotnie jajowate, u podstawy klinowate, z dużymi, zwykle trwałymi przylistkami, górą ciemnozielone, dołem jaśniejsze. Wyrastają na cienkich ogonkach, do połowy długości są całobrzegie, w górnej części blaszki 3-5klapowe. Kształt liści u różnych okazów dość zmienny.

Kwiaty

Drobne kwiaty tworzą baldachogrona. Zbudowane są z 5 działek kielicha, 5 wolnych, białych lub różowawych płatków korony oraz licznych pręcików i 1 dolnego słupka z 2 szyjkami (od tego właśnie pochodzi nazwa gatunkowa).

Łodyga

Gałęzie silnie splątane, elastyczne. Kora gładka, szara. Na gałązkach liczne, ostre ciernie o długości 1-2 cm..

Owoc

Niemal kulisty owoc jabłkowaty ciemnoczerwonego koloru ma długość ok. 1 cm. W środku zawiera 2 pestki (czasami trzy). Jest jadalny, stanowi też przysmak wielu zwierząt.

Zastosowanie

Drewno głogu jest twarde ? bywa wykorzystywane do wyrobów tokarskich.

Z owoców głogu można robić wino i różnego rodzaju przetwory spożywcze, np. dżem, herbatki owocowe.

Roślina lecznicza

Surowiec zielarski: kwiatostany, zwykle z najbliższymi liśćmi (Inflorescentia Crataegi-Flos Crataegi). Owoce też mają działanie lecznicze, ale dwukrotnie słabsze. Głóg zawiera: saponiny, flawonoidy, związki purynowe (adenina, guanina), nukleozydy (adenozyna,guanozyna), garbniki, witaminy, związki kumarynowe (eskulina, fitosterole).

Działanie: rozkurczające naczynia wieńcowe serca i uspokajające. W postaci naparu lub nalewki spirytusowej stosuje się przynadciśnieniu, przy nerwicach, bezsenności, dolegliwościach wieku starczego oraz w leczeniu po zawale mięśnia sercowego. Wykazuje działanie podobne do substancji czynnych naparstnicy purpurowej, ale w odróżnieniu od niej działa łagodnie i nie wykazuje oddziaływań ubocznych. Wskazane jest używanie obu tych ziół równocześnie, ze względu na ich korzystny synergizm.

Zbiór i suszenie: kwiatostany zbiera się na początku kwitnięcia, owoce jesienią. Suszyć należy w temp. do 40 °C, możliwie szybko.

Roślina ozdobna

Często sadzony, szczególnie odmiany o kwiatach pełnych i kwiatach intensywnie wybarwionych na czerwony kolor. Używany też na żywopłoty ? są nie tylko gęste, ale w zasadzie nie do pokonania przez ludzi i zwierzęta.

Głóg dwuszyjkowy