Ciemiernik biały to gatunek wieloletniej rośliny z rodziny jaskrowatych. W naturze występuje na śródleśnych łąkach i skrajach lasów w środkowej i południowej części Europy: Austria, Niemcy, Szwajcaria, Bośnia, Hercegowina, Chorwacja, Czechy. W Polsce jest rośliną uprawianą. Polską nazwę zwyczajową zawdzięcza białym kwiatom, podczas gdy nazwa łacińska oznacza czarny (niger) ? od ciemnobrunatnego, z czasem ciemniejącego do czarnego koloru korzeni rośliny.

Najlepiej rośnie na częściowo zacienionych stanowiskach, na przepuszczalnej, próchnicznej i stale wilgotnej ziemi. Rozmnaża się go przez nasiona wysiewane zaraz po ich zbiorze, gdyż szybko tracą one zdolność kiełkowania. Można też rozmnażać go przez podział silnie rozrośniętych kęp, najlepiej robić to również zaraz po przekwitnieniu. Po przekwitnieniu wskazane jest usuwanie kwiatostanów oraz ściółkowanie gleby kompostem. Rośliny bywają atakowane przez mszyce, zwalcza się je preparatami chemicznymi.

Cała roślina jest trująca.

Pokrój

Roślina rosnąca do wysokości 25-30 cm.

Kwiaty

Osiągają 3-8 cm średnicy. Okwiat barwy białej (niekiedy czerwieniejące podczas owocowania), 5-działkowy z licznymi pręcikami oraz kilkoma, zrastającymi się w dolnej części słupkami.

Liście

Zimozielone, 7-9 sieczne, o o odcinkach jajowatych.

Owoc

Mieszek.

Zastosowanie

Roślina lecznicza

Kłącza tej rośliny zawierają glikozydy o działaniu podobnym do strofantyny. Jest surowcem używanym do wyrobu leków nasercowych.

Roślina ozdobna

Ciemiernik biały jest uprawiany na rabatach głównie ze względu na swój nietypowy okres kwitnienia. Przy sprzyjających warunkach klimatycznych w Polsce roślina ta zakwita w grudniu, w okresie świąt Bożego Narodzenia, stąd też na zachodzie Europy i w Polsce posiada inną nazwę ? „róży Bożego Narodzenia”, jednakże w przypadku mrozu i śniegu roślina opóźnia swoje kwitnienie do pierwszych odwilży ? w lutym bądź w marcu.