Bylica pospolita to gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Rodzime obszary jego występowania to Europa, znaczna część Azji oraz Algieria i Tunezja. Jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się również w innych rejonach świata. W Polsce gatunek pospolity.

Bylina, chamefit. Kwitnie od lipca do września, jest wiatropylna. Ma intensywny zapach. Siedlisko: zarośla, przydroża, brzegi wód, także zbocza górskie (piargi) do wysokości 1600 m n.p.m. Roślina azotolubna i ruderalna. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Artemisietea vulgaris, Ass. Arctio-Artemisietum.

Roślina trująca: w większych ilościach jest toksyczna.

Liczba chromosomów 2n= 16.

Łodyga

Silnie rozgałęziona, osiąga wysokość 50 ? 240 cm.

Kwiaty

Koszyczki ? jajowate, szaro wełnisto owłosione, wielkości 3?4 mm, zebrane w gęste wiechy na szczytach łodyg. Kwiaty żółtawe do czerwonobrązowych.

Liście

Pierzastodzielne, z wierzchu ciemnozielone, od spodu białawe i filcowate. o odcinkach jajowatych lub podłużnych, szerokości 0,2 ? 1 cm, głęboko i dość rzadko piłkowanych.

Zastosowanie

Sztuka kulinarna

Bylica pospolita jest używana jako przyprawa do potraw mięsnych.

Roślina lecznicza

Jest to roślina o podobnym działaniu do bylicy piołun, tylko znacznie słabszym. Niegdyś stosowana w ziołolecznictwie. Ziele Herba Artemisiae i korzeń Radix Artemisiea vulgaris zawierają olejki eteryczne, żywicę, gorycz.