Kanianka koniczynowa jest gatunkiem jednorocznej rośliny pasożytniczej z rodziny powojowatych. Występuje w Europie Zachodniej. W Europie Środkowej roślina ta pojawiła się na przełomie XIX i XX wieku.

Kanianka koniczynowa jest rośliną pasożytniczą i bezzieleniową. Owija się dookoła rośliny żywicielskiej z której czerpie wodę i substancje organiczne. Ssawki wrastają do wiązek przewodzących rośliny żywicielskiej. Początkowo występuje niewielkimi gniazdami. Szybko rozprzestrzenia się opanowując rozległe powierzchnie. Rozmnaża się z nasion lub przez podział łodyg. Nasiona tej rośliny zachowują żywotność przez 10 – 12 lat. Nie szkodzi im przejście przez przewód pokarmowy zwierząt.

Łodyga

Kanianka koniczynowa jest nitkowata, silnie rozgałęziona i bezlistna. Jest zaopatrzona w ssawki. Roślina ta jest czerwonawa i osiąga długość do 1 m.

Kwiaty

Kwiaty kanianki są zebrane w pęczki po 12 – 18. Kwitnie od czerwca do września.

Zastosowanie

W uprawie kanianka koniczynowa jest uważana za chwast. Jest rośliną trującą i obniża wartość paszową upraw. Może także doprowadzić do zniszczenia upraw.