Groszek żółty to gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny bobowatych. Inna nazwa zwyczajowa: groszek łąkowy. Rośnie dziko w Azji, Europie i Afryce Północnej. Jest pospolity na terenie całej Polski.
Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: łąki, zarośla. W górach sięga po piętro kosówki. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Molinio-Arrhenatheretea.
Kwiaty posiadają mechanizm zabezpieczający je przed samozapyleniem. Są przedprątne, pręciki dojrzewają w zamkniętym jeszcze kwiatku, pyłek zbiera się na włoskach pod znamieniem słupka. Gdy owad odwiedzi kwiat, naciśnie na łódeczkę, co spowoduje wysunięcie się słupka z pyłkiem znajdującym się na szczoteczce jego włosków.Pyłek przykleja się do brzucha owada i zostanie przez niego przeniesiony na inny kwiatek, w którym słupek już jest dojrzały i zdolny do zapylenia. W zapylaniu biorą udział pszczoły i trzmiele. Roślina miododajna, kwitnie od czerwca do lipca, czasami w jesieni powtarza kwitnienie.
Groszek żółty to roślina trująca.
- Wiotka i rozgałęziona, ścieląca się lub czepiająca podpór, na przekroju czworograniasta, naga lub owłosiona. Długość do 100 cm.
-
Kwiaty
- Motylkowe, zebrane w grona u nasady liści, na szypułkach znacznie dłuższych od liści. Kielich zrosły, o 5 żółtych, wyraźnie nierównych i odgiętych ząbkach, płatki korony również żółte, łódeczka otwierająca się tylko na szczycie. W środku 1 pręcik wolny i 9 zrośniętych nitkami.
Łodyga
- Złożone, posiadające jedną tylko parę podłużnie lancetowatych listków, jeden lub dwa wąsy czepne i bruzdkowany ogonek. Listki mają zaostrzone końce i równoległą nerwację. Występują duże, strzałkowate przylistki.
Liście
- Nagi, czarny strąk o długości ok. 3 cm. Nasiona rozsiewane przez autochorię ? łupiny dojrzałego strąka skręcają się nagle wyrzucając nasiona.
- Głęboki korzeń palowy oraz długie, podziemne rozłogi.