Inna nazwa: ognicha

Gorczyca polna jest gatunkiem rośliny z rodziny kapustowatych.

Rośnie dziko w Afryce Północnej, na znacznej części Azji (Azja Zachodnia, Środkowa, Syberia, Kaukaz, Pakistan) oraz w całej Europie (rozprzestrzenia się również gdzieniegdzie poza tymi obszarami).

W Polsce jest archeofitem.

Gorczyca polna jest rośliną jednoroczną.

Jest to roślina lekko trująca (domieszka tego chwastu w paszy dla koni i bydła powoduje pogorszenie jakości mleka, a nawet zatrucie zwierząt). Trujące jest ziele, szczególnie nasiona.

To roślina miododajna, owadopylna lub samopylna oraz ruderalna.

Rośnie na polach, miedzach, ugorach i przydrożach.

Ognicha jest uciążliwym chwastem polnym (głównie w zbożach jarych i uprawach okopowych).

Preferuje gleby gliniaste, żyzne i bogate w wapń (roślina wskaźnikowa gleb zasobnych w wapń).

Na glebach piaszczystych występuje rzadko.

Łodyga

Ciemnozielona lub purpurowo nabiegła, wzniesiona, ulistniona, szorstko owłosiona w dolnej części. Ma wysokość 30-60 cm i górą rozgałęzia się.

Kwiaty

Kwiaty gorczycy polnej są żółte, o średnicy do 15 cm, o działkach odgiętych pod kątem prostym, zebrane w szczytowe grono. Po działkach najłatwiej można ją rozróżnić od podobnego gatunku rzodkwi świrzepy, która ma działki przylegające.

Liście

Liście dolne w zarysie lirowate, duże, na ogonkach i nieco szorstkie. Górne liście łodygowe wydłużone, brzegiem zatokowo ząbkowane, nagie, często siedzące, gładkie.

Owoc

Czterokanciasta łuszczyna z płaskim dzióbkiem 2-3 krotnie dłuższym, niż klapy. Przylega do osi owocostanu. Długość łuszczyny 1-2 cm, długość szypułki mniej niż 0,5 cm. W każdej łuszczynie 8-17 czerwonobrunatnych lub czarnych nasion.

Gorczyca polna