Gnidosz błotny

Gnidosz błotny jest gatunkiem z rodziny zarazowatych.

Występuje w Europie, na Kaukazie i w Kanadzie.

W Polsce dość często spotykany na całym niżu.

Środowiskiem tej rośliny są mokre łąki i torfowiska.

W górach występuje po regiel dolny.

W Polsce gnidosz błotny jest gatunkiem narażonym na wymarcie.

Jest to roślina jednoroczna lub dwuletnia, hemikryptofit.

Gnidosz błotny jest półpasożytem.

Na łąkach jest chwastem (osłabia sąsiednie rośliny wysysając z nich wodę i sole mineralne).

Jest rośliną miododajną i owadopylną.

Kwitnie od maja do lipca.

Zapylana jest przeważnie przez trzmiele.

Gnidosz błotny jest także rośliną trującą (ziele i nasiona).

Podgatunki:

  • Pedicularis palustris L. subsp. palustris;
  • Pedicularis palustris L. subsp. opsiantha (Ekman) Almquist z Uznamu ? o koronie średnicy ok. 15 mm i rozgałęzieniach łodygi o grubości prawie równej ich długości.

Łodyga

Wzniesiona, prosta, o wysokości 20?60 cm, górą rozgałęziająca się. Jest prawie naga, w środku pusta.

Liście

Pierzastodzielne, o lancetowatych i karbowanych odcinkach, siedzące, żółtozielonego koloru.

Kwiaty

Kwiaty tej rośliny są zebrane w luźne grono. Są to kwiaty grzbieciste, wyrastają w kątach liści na krótkich szypułkach. Mają dwuwargowy rozdęty kielich z pierzastowciętymi i odgiętymi do tyłu łatkami. Jest to kielich trwały, pozostający po przekwitnięciu. Purpurowa lub różowa korona o rurce dłuższej od kielicha, orzęsiona na bokach.

Dolna warga zamyka wejście do gardzieli korony, górna, dwuząbkowa warga jest ściśnięta po bokach. 1 słupek, 4 dwusilne pręciki ukryte pod górną wargą. Nektaria umieszczone u podstawy słupka, ale dostęp do nich utrudniają włoski pręcików.

Owoc

Dwukomorowa, otoczona kielichem, okrągła torebka.

Korzeń

Posiada ssawki, którymi wrasta w korzenie sąsiadujących roślin.

Gnidosz błotny

Gnidosz błotny

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *