Pieprz czarny jest gatunkiem rośliny z rodziny pieprzowatych. Wywodzi się z Indii, jest uprawiany w wielu krajach strefy tropikalnej. Uprawia się go dla owoców (pestkowców), z których otrzymuje się znany nam pieprz przyprawowy.
Roślina tropikalna i subtropikalna, najlepiej rośnie i plonuje na wilgotnych, próchniczych glebach w pobliżu wybrzeży morskich (w wysokiej wilgotności powietrza). Kwitnie przez cały rok. Owocuje już w 2-5 roku uprawy przez następne 40 lat.
Pokrój
Tropikalne pnącze o drewniejących dolnych częściach. Osiąga do 15 m wysokości, zarówno pień jak i rozgałęzienia są zgrubiałe w węzłach.
Kwiaty
Zebrane w kłosowate kwiatostany o długości 8-10 cm. Kwiaty drobne, seledynowobiałe, o dwóch pręcikach i jednym słupku, zagłębionym w jamie szypułki okrytej przysadką.
Liście
Ogonkowe, jajowate z sercowatą podstawą, ostro zakończone.
Owoc
Pestkowiec wielkości grochu, początkowo zielony, później czerwonawy lub żółtoczerwonawy, w końcu czarny. Owoce są zebrane po 20-30 w owocostan. Nasienie będące właściwą przyprawą okryte jest cienką, mięsistą warstwą (perykarp).
Zastosowanie
Z owoców pieprzu czarnego sporządzana jest przyprawa zwana pieprzem. U większości gatunków duża zawartość olejków eterycznychi alkaloidu piperyny nadaje charakterystyczny, palący smak.
Ze względu na sposób otrzymywania przyprawę dzieli się na trzy rodzaje:
- pieprz czarny ? z owoców niedojrzałych, suszonych i fermentowanych;
- pieprz zielony ? niedojrzałe zielone nasiona marynowane w kwasie octowym lub mlekowym albo konserwowane solanką;
- pieprz biały ? łagodniejszy, z dojrzałych owoców.