Kolczurka klapowana to gatunek jednorocznego pnącza z rodziny dyniowatych z monotypowego rodzajuEchinocystis J. Torrey et A. Gray, Fl. N. Amer. 1: 542. Jun 1840 (nom. cons.). W Polsce roślina uprawiana i dziczejąca. Pochodzi prawdopodobnie z Ameryki Północnej, lecz jest tak inwazyjna, że trudno co do tego mieć pewność. W Polsce pierwsze okazy stwierdzono pod koniec lat 70. XX w., a samą roślinę opisano w Przyrodzie Polskiej. Atrakcyjny wygląd kwiatów oraz charakterystyczne, strzelające nasionami owoce wzbudzają zainteresowanie ludzi i stanowią przyczynę skuteczności jej inwazji. Obfitość nasion oraz umiejętność samorozsiewania zapewniają ekspansję miejscową oraz trwałość stanowisk.
Roślina mało wybredna, ale idealnym siedliskiem dla niej są aluwia nadrzeczne oraz wilgotne miejsca o pH obojętnym. Płoży się i wspina po drzewach i krzewach.
Łodyga
Pnąca, silnie rozgałęziająca się i tworząca wąsy czepne, również rozgałęziające się.
Kwiaty
Roślina jednopienna lecz rozdzielnopłciowa. Kwiaty sześciokrotne – żeńskie pojedyncze w rozgałęzieniach łodygi, męskie liczne, białe, zebrane w długie grona.
Liście
Miękkie, 5-7 klapowe, ostro zakończone, lekko piłkowane na długich ogonkach. Dojrzałe do ok. 8 cm długości.
Owoc
Zielony i owalny, strąk pokryty miękkimi kolcami z 4 brązowymi lub czarnymi nasionami. przypominającymi nieco nasiona dyni. Mięsiste ścianki owocu oraz wnętrze są obficie wypełnione powietrzem i wodą osiągającą znaczne ciśnienie (25 mph) co pozwala wyrzucić dojrzałe nasiona z prędkością 11,5 m/s na znaczną odległość. Owoc otwiera się przodem (stroną przeciwną do szypułki) i tylko na tyle aby nasiona mogły wylecieć (autochoria). Część nasion może zostać lecz te po wyschnięciu wytrząśnie wiatr. Suche owoce są kłujące a po zimie można obserwować ich wewnętrzny włóknisty stelaż.
Kolczurka klapowana