Inna nazwa: trzmielina zwyczajna

Trzmielina pospolita to gatunek krzewu należący do rodziny dławiszowatych (Celastraceae). Występuje w Europie i Azji, w Polsce jest dość pospolity na całym obszarze.

Roślina wieloletnia, nanofanerofit. Kwitnie w maju, zapylana jest przez muchówki.

Siedlisko: Lasy i zarośla na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Querco-Fagetaea, Cl. Rhamno-Prunetea.

Roślina silnie trująca: wszystkie części rośliny, ale przede wszystkim owoce zawierają glikozydy: ewobiozyd, ewomonozyd i ewonozyd. Zatrucie trzmieliną zwyczajną powoduje osłabienie, wymioty, biegunkę, dreszcze, konwulsje, zaburzenia w pracy serca, paraliż, a w końcu śmierć. Za śmiertelną dla dorosłego człowieka dawkę uważa się 35 owoców.

Liczba chromosomów 2n= 64.

 

Pokrój

Rozłożysty krzew osiągający wysokość do 3 m.

Kwiaty

Drobne, bladozielonawe, przedprątne, zebrane w pozorne baldaszki na szczytach gałązek. Mają kielich i koronę czterodziałkowe, 4 pręciki i 1 słupek.

Łodyga

Młode gałązki gładkie, oliwkowozielonawe, starsze czterokanciaste. Pączki z jasnymi dwubarwnymi łuskami, przylegające do pędów.

Liście

Eliptyczne, zaostrzone, o klinowatej podstawie, piłkowanych brzegach i długości 3-9 cm. Ogonek liściowy krótki (ok. 0,5-1 cm), na blaszce widoczne 5-6 nerwów bocznych. Jesienią liście przebarwiają się na czerwono.

Owoc

Czterograniasta jaskraworóżowa torebka, zawierająca 4 białe nasiona w pomarańczowej osnówce. Utrzymują się na krzewie jeszcze długo po opadnięciu liści. Są trujące.

Zastosowanie

Z korzeni otrzymuje się gutaperkę.

Czasami jest uprawiana jako roślina ozdobna.