Inne nazwy: tawuła drobna, tawuła Bumalda

Tawuła japońska to gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych. Pochodzi z Azji, z obszaru Chin, Japonii i Korei. W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna. Oprócz odmian pochodzących od typowej formy tego gatunku znajdują się w uprawie także kultywary i mieszańce tawuły oznaczane jako Spiraea hybr.

Odmiany

• Macrophylla ? o dużych liściach (do 15 cm długości), jesienią przebarwiających się kolor purpurowy i szkarłatno-czerwony;
• Golden Priness ? o liściach wiosną żółtozielonych, potem jasnozielonych i ciemnoróżowych kwiatach;
• Anthony Waterer ? młode liście są czerwonawe, starsze stają się złotożółte, pędy brązowe;
• Albiflora ? o jasnozielonych liściach i białych kwiatach;
• Bullata ? roślina niska, o bardzo małych liściach (do 1,5 cm długości) i ciemnoróżowych, potem czerwieniejących kwiatach;
• Goldflame ? o żółtych liściach.

Uprawiana jest z półzdrewniałych sadzonek, które pobiera się późnym latem. Wymaga stanowiska słonecznego i dobrej, dobrze nawożonej gleby. Aby ładnie wyglądała i miała zwarty pokrój, należy ją corocznie przycinać ok. 20?30 cm ponad ziemią. Nie pozbawia ją to kwiatów, kwitnie bowiem na jednorocznych pędach. Cięcie znosi dobrze, może być używana na strzyżone żywopłoty. Jest odporna na choroby i szkodniki.

Pokrój

Krzew o wysokości do 1 m, zwartym pokroju i sztywnych, wzniesionych pędach. Jest jedną z najniższych tawuł.

Kwiaty

U typowej formy są drobne, białe o długich pręcikach, zebrane w luźne baldachogrona. Kwitnie od lipca do września.

Liście

Jajowate, ostro zakończone, dość duże, piłkowane.

Zastosowanie

Tawuła japońska to roślina ozdobna: jest uprawiana ze względu na swoje ozdobne liście, kwiaty i ładny, gęsty pokrój. Doskonale komponuje się z innymi roślinami. Może być uprawiana na rabatach, w ogrodach skalnych, doskonale także nadaje się na niskie żywopłoty. Istnieją odmiany ozdobne o różnych kolorach kwiatów oraz o barwnych liściach.

Tawuła japońska