Męczennica cielista to gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych. Występuje w tropikalnych lasach obydwu Ameryk. W Europie (i w Polsce) jest uprawiana jako roślina ozdobna.
- Pnącze wieloletnie, obficie kwitnące ? tworzy gęste pędy, osiągające na obszarze swojego naturalnego występowania do 10 m długości.
Pokrój
-
Kwiaty
- Kwiaty pachnące, białe lub łososioworóżowe. Mają wielkość 7-9 cm i często zabarwione są pasmami w innym kolorze. Mają charakterystyczną, typową dla męczennicy budowę. Wyrastają pojedynczo w kątach liści i otoczone są od dołu 3-listkową okrywą. Mają krążkowate, silnie rozwinięte dno kwiatowe, 5-działkowy kielich, 5-płatkową koronę i złożony z 3 okółków przykoronek. Najbardziej zewnętrzny z tych okółków ma postać kolorowych nitek, wewnętrzny zaś przylega do androgyneforu, na szczycie którego znajduje się 5 pręcików otaczających 1 słupek z trójdzielnym znamieniem.
- Liście o kształcie serca, naprzemianległe. Z kątów liści wyrastają wąsy czepne umożliwiające jej wspinanie się po podporach.
Liście
Zastosowanie
Roślina ozdobna
Jest u nas rzadko uprawiana. Raczej nie nadaje się do uprawy w mieszkaniu, lecz w szklarniach. Uprawiana na polu potrzebuje zimowej ochrony z np. gałęzi świerkowych lub słomy. Mimo że jest gatunkiem mniej wrażliwym na mróz niż inne męczennice, pędy nadziemne bardzo często obumierają w ciągu zimy.
Roślina lecznicza
Surowcem leczniczym jest ziele męczennicy ? Herba Passiflorae. Ziele zawiera alkaloidy indolowe, flawonoidy, glikozyd cyjanogenny, fitosterole, sole mineralne, pasiflorynę. Surowiec ma działanie uspokajające. W doświadczeniach przeprowadzanych na zwierzętach stwierdzono, że męczennica znosi pobudzający wpływ amfetaminy, stąd stosowanie jej w leczeniunarkomanii i alkoholizmu. Najczęściej stosuje się w stanach pobudzenia nerwowego, w zaburzeniach czynności serca wywołanych bodźcami emocjonalnymi, w mało nasilonych napadach drgawek pochodzenia ośrodkowego, w dolegliwościach okresu przekwitania i pomocniczo w stanach skurczowych jelit i naczyń wieńcowych.
Roślina psychoaktywna
Liście i łodygi zawierają znaczące ilości alkaloidów harminowych.