Śnieguliczka biała (Symphoricarpos albus Duhamel) jest gatunkiem krzewu z rodziny przewiertniowatych.

Roślina ta pochodzi z Ameryki Północnej. Występuje ona tam od Kalifornii po Alaskę. W Europie Środkowej jest rośliną uprawną oraz zdziczałą.

Śnieguliczka biała jest krzewem, którego wysokość wynosi około 1?3 m. Gałęzie tej rośliny są prosto wzniesione, cienkie oraz czworokanciaste. Liście są niebieskawozielone i okrągławoeliptyczne. Mają one około 4 cm długości, są pojedyncze lub klapowane. Kwiaty tego krzewu są różowo-białe, dzwonkowate oraz zebrane w szczytowe nibykłosy.

Śnieguliczka biała jest rośliną miododajną. Jej kwiaty rozwijają się przez całe lato. Dlatego też pszczoły mogą długo zbierać nektar. Roślina ta ma drobny, 5-ząbkowy kielich, 5-łatkową, beczułkowatą, owłosioną wewnątrz koronę,1 słupek oraz 5 pręcików. Owocem tej rośliny są charakterystyczne, białe i gąbczaste jagody.

Śnieguliczka biała jako roślina ozdobna jest często uprawiana w parkach, na skwerach oraz w ogrodach. Roślina ta jest bardzo wytrzymała na mrozy i suszę. Rośnie dobrze na bardzo jałowych, suchych oraz kamienistych glebach. Krzew ten łatwo rozmnaża się z odrostów korzeniowych.

Inna nazwa: śnieguliczka białojagodowa

Śnieguliczka biała