Pieris kwiecisty jest gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych.
Pochodzi z Ameryki Północnej.
Jest w wielu krajach, również w Polsce, uprawiany jako roślina ozdobna.
Roślina wieloletnia i nanofanerofit.
Pieris kwitnie w kwietniu i maju.
Cała roślina jest lekko trująca.
Przy doustnym spożyciu powoduje wymioty, skurcze i duszność.
Jest szczególnie niebezpieczna dla zwierząt, które zjadają ją nie rozpoznając jej trujących własności.
Pokrój
- Pieris kwiecisty jest zawsze zielonym krzewem o szerokokrzaczastym pokroju i luźnych gałęziach. Osiąga wysokość do 1 m.
Kwiaty
- Zebrane w podwójne wzniesione grona o długości do 12 cm. Kwiaty są białe, beczułkowate.
Liście
- Liście tej rośliny są pojedyncze, podługowatolancetowate i błyszczące. Młode liście są intensywnie czerwone, potem stają się ciemnozielone.
Owoce
- Drobne, brązowe torebki.
Uprawa
Pieris kwiecisty to gatunek cieniolubny, wręcz źle rosnący w pełnym słońcu, które może poparzyć jego liście.
Najlepsze dla niego jest miejsce pod drzewami lub krzewami i osłonięte przed chłodnymi, zimowymi wiatrami.
Wymaga gleby kwaśnej i próchnicznej.
Nie jest w pełni mrozoodporny.
Nie wymaga przycinania.
W pierwszym roku po posadzeniu należy go podlewać, a na zimę okryć chochołem ze słomy.
Wokół sadzonki podłoże grubo ściółkuje się, co sprzyja utrzymywaniu wilgoci w glebie i chroni korzenie przed przemarzaniem.
Gdy już dobrze się rozrośnie jest bardziej odporny na suszę i przemarzanie.
Przed zimą wymaga obfitego nawadnia, podlewa się także w okresie zimy gdy ziemia rozmarza.
Rozmnaża się poprzez nasiona lub sadzonki otrzymywane z wierzchołkowych pędów.