Jest to gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. W stanie dzikim występuje w Afryce Północnej, w Azji Zachodniej i na Kaukazie oraz w południowo-wschodniej i południowej części Europy. W Polsce czarnuszka damasceńska jest rośliną uprawianą i dziczejącą z upraw, jest to efemerofit.

Czarnuszka damasceńska to roślina jednoroczna. Kwitnie od mają do sierpnia. Jest owadopylna i miododajna.

Roślina ta jest łatwa w uprawie. Najlepiej rośnie na żyznej i przepuszczalnej glebie. Wymaga stanowiska w pełnym słońcu. Rozmnaża się ją wyłącznie przez nasiona, wysiewa się je jesienią lub wczesną wiosną, od razu na stałym stanowisku (źle znosi przesadzanie). Na ogół namnaża się też samorzutnie przez samosiew. Jeżeli nie uprawia się jej dla owoców, lecz tylko dla kwiatów, to po przekwitnięciu należy je usuwać, co powoduje wydłużenie ich okresu kwitnienia.

Łodyga

Rozgałęziona, wzniesiona, o wysokości 20-40 cm.

Kwiaty

Duże, promieniste, otoczone kilkoma wielokrotnie postrzępionymi liśćmi . Są jasnoniebieskie, ale zdarzają się białe, a u ozdobnych odmian również w innych kolorach. Zewnętrzne listki okwiatu są zazębione i mają zielone zakończenia nerwów. Wewnątrz kwiatu znajdują się dwuwargowe miodniki, przy czym ich wewnętrzna warga jest jajowata i tępa.

Liście

Ulistnienie skrętoległe, liście podwójnie pierzastosieczne o nitkowatych łatkach.

Owoc

Nagie i zrośnięte ze sobą mieszki o ścianach z wielkimi powietrznymi komorami. Początkowo są zielone, po dojrzeniu zmieniają kolor na brunatny.

Zastosowanie

Czarnuszka damasceńska jest rośliną leczniczą.

Jest to roślina ozdobna, uprawiana głównie na kwiat cięty do wiązanek, bukietów itd. Niektóre ozdobne kultywary, np. `Miss Jekyll` mają kwiaty pełne. Ozdobne są nie tylko kwiaty (w wazonie z wodą długo zachowują świeżość), ale również owoce i to głównie rośliny z owocami są wykorzystywane na kwiat cięty. Może być też uprawiana na rabatach.

Czarnuszka damasceńska