Trętwian czterorożny

Inna nazwa: szpinak nowozelandzki

Trętwian czterorożny jest gatunkiem rośliny zielnej, należy do rodziny pryszczyrnicowatych (podrodziny Aizooideae), w niektórych systemach wyodrębniany w osobną rodzinę trętwianowatych. Rośnie dziko w Nowej Zelandii, na Tasmanii oraz w południowej i zachodniej Australii.

Łodyga

Rozgałęziona, płożąca, do 1 m.

Liście

Duże, ciemnozielone, kształtem przypominają liście szpinaku.

Zastosowanie

Sztuka kulinarna

Wartością odżywczą trętwian czterorożny nie ustępuje zwykłemu szpinakowi. Zawiera duże ilości witaminy C i prowitaminy A oraz sole mineralne, zwłaszcza żelazo. Zawiera również kwas szczawiowy, tak jak szpinak. Potrawy ze szpinaku nowozelandzkiego przyrządza się w ten sam sposób, co potrawy ze zwykłego szpinaku. Nadaje się on również do mrożenia. Listki jego powinny być chłodne, jędrne, przy zgniataniu w garści ? lekko trzeszczące. Jeśli są ciepłe, oznacza to, że szpinak zaczyna się psuć.

Roślina uprawna

Jest uprawiany jako warzywo.

Historia uprawy: do Europy przywiózł go z Nowej Zelandii w 1771 roku Anglik, Joseph Bans, powracając z podróży dookoła świata z kapitanem Cookiem. We Francji był już bardzo znany w 1820 roku. Atrakcyjność jego wynika z tego, że jest bardzo podobny w smaku do szpinaku i jest dostępny wtedy, kiedy prawdziwego szpinaku brak, to jest w pełni lata.

Warunki uprawy: szpinak nowozelandzki jest niewrażliwy na upały.