Koper ogrodowy to gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych. Pochodzi prawdopodobnie z południowo-zachodniej Azji. Obecnie nie występuje już w stanie dzikim, jedynie w uprawie.
Wymaga słonecznych i osłoniętych od wiatrów stanowisk, gleby wilgotnej ? nie znosi jednak stałego zawilgocenia. Nasiona wysiewamy wiosną wprost do gruntu i w miarę potrzeb możemy je dosiewać przez całe lato. Niektóre odmiany: 'Bouquet’, 'Fernleaf’, 'Mammoth’, 'Vierling’.
Pokrój
Roślina roczna, sinawozielona, silnie aromatyczna, wysokość do 1,2 m.
Kwiaty
Żółte w wieloszypułkowych baldachach, bez pokryw i pokrywek.
Łodyga
Kreskowana, dęta, naga, gałęzista.
Liście
3-4-krotnie pierzaste o nitkowatych odcinkach.
Zastosowanie
Roślina przyprawowa powszechnie uprawiana w Europie i Ameryce Północnej. W Europie uprawiany był już w starożytności.
Sztuka kulinarna
Świeże liście dodaje się do sałatek, ziemniaków, jaj, zup i ryb. Pędy wraz z baldachami stanowią istotny składnik podczas kiszenia ogórków.
Roślina lecznicza
Surowiec zielarski: cała roślina ze szczególnym uwzględnieniem liści i nasion. Wszystkie części rośliny zawierają olejek eteryczny, m.in. karwon, felandren, limonen. Roślina posiada również flawonoidy i kumaryny. Koper jest bardzo zasobny w sole mineralne (wapń, żelazo, fosfor, prowitaminę A, witaminę D, E, K, B1, B2, B6, B12, H, bardzo duże ilości witaminy C.
Zbiór i suszenie: liście zbiera się wiosną lub latem przed kwitnieniem, a nasiona latem, gdy już dojrzeją. Liści nie należy suszyć, gdyż tracą wtedy aromat, pokrojone można natomiast zamrozić.
Działanie: napar z liści lub nasion działa lekko uspokajająco, wpływa korzystnie na proces trawienia i delikatnie obniża ciśnieniekrwi. Jest stosowany jako lek przeciw kolce, trudnościom z trawieniem i spowodowaną tym bezsennością, wzdęciom, nieprzyjemnemu zapachowi z ust, brakowi pokarmu u matek karmiących piersią.

Koper ogrodowy