Koper ogrodowy to gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych. Pochodzi prawdopodobnie z południowo-zachodniej Azji. Obecnie nie występuje już w stanie dzikim, jedynie w uprawie.

Wymaga słonecznych i osłoniętych od wiatrów stanowisk, gleby wilgotnej ? nie znosi jednak stałego zawilgocenia. Nasiona wysiewamy wiosną wprost do gruntu i w miarę potrzeb możemy je dosiewać przez całe lato. Niektóre odmiany: 'Bouquet’, 'Fernleaf’, 'Mammoth’, 'Vierling’.

Pokrój

Roślina roczna, sinawozielona, silnie aromatyczna, wysokość do 1,2 m.

Kwiaty

Żółte w wieloszypułkowych baldachach, bez pokryw i pokrywek.

Łodyga

Kreskowana, dęta, naga, gałęzista.

Liście

3-4-krotnie pierzaste o nitkowatych odcinkach.

Zastosowanie

Roślina przyprawowa powszechnie uprawiana w Europie i Ameryce Północnej. W Europie uprawiany był już w starożytności.

Sztuka kulinarna

Świeże liście dodaje się do sałatek, ziemniaków, jaj, zup i ryb. Pędy wraz z baldachami stanowią istotny składnik podczas kiszenia ogórków.

Roślina lecznicza

Surowiec zielarski: cała roślina ze szczególnym uwzględnieniem liści i nasion. Wszystkie części rośliny zawierają olejek eteryczny, m.in. karwon, felandren, limonen. Roślina posiada również flawonoidy i kumaryny. Koper jest bardzo zasobny w sole mineralne (wapń, żelazo, fosfor, prowitaminę A, witaminę D, E, K, B₁, B₂, B₆, B₁₂, H, bardzo duże ilości witaminy C.

Zbiór i suszenie: liście zbiera się wiosną lub latem przed kwitnieniem, a nasiona latem, gdy już dojrzeją. Liści nie należy suszyć, gdyż tracą wtedy aromat, pokrojone można natomiast zamrozić.

Działanie: napar z liści lub nasion działa lekko uspokajająco, wpływa korzystnie na proces trawienia i delikatnie obniża ciśnieniekrwi. Jest stosowany jako lek przeciw kolce, trudnościom z trawieniem i spowodowaną tym bezsennością, wzdęciom, nieprzyjemnemu zapachowi z ust, brakowi pokarmu u matek karmiących piersią.

Koper ogrodowy