Ułudka wiosenna to gatunek rośliny należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Pochodzi ze środkowej i południowo-wschodniej Europy. Jest uprawiana w wielu krajach jako roślina ozdobna (w Polsce rzadko), czasami dziczeje z upraw.

Ułudka wiosenna mylona jest z niezapominajką skąpokwiatową (Myosotis sparsiflora Pohl), od której najbardziej różni się owocami.

Liczba chromosomów 2n = 48.

Pokrój

To bylina o częściowo zimozielonych liściach, hemikryptofit i wysokości do ok. 20 cm.

Liście

Część liści w różyczce liściowej. Są pojedyncze, sercowato-jajowate, duże, długoogonkowe.

Kwiaty

Kwiaty zebrane w luźne szczytowe grona. U typowej formy są jasnoniebieskie z białym oczkiem (złożonym z białych osklepek). Mają średnicę 7-15 mm i z wyjątkiem najniższego nie posiadają przysadek. Łatki korony są krótkie i stępione. Kwitnie od kwietnia do maja.

Zastosowanie

Nadaje się jako roślina okrywowa lub do alpinarium. Może być uprawiana w strefach 6-9, w rejonach zimniejszych wymaga okrycia na zimę.

Oprócz typowej formy uprawiane są kultywary różniące się kolorem kwiatów, wielkością. Gleba powinna być stale wilgotna i przepuszczalna.

Rozmnaża się przez wysiew nasion wczesną wiosną wprost do gruntu, lub jesienią przez podział.