Zawiązek kwiatu na przyszły rok wykształca się w cebuli bezpośrednio po zakończeniu wzrostu, np. w cebuli tulipana widoczny jest on już w połowie sierpnia. Wykształcenie nowej rośliny i kwiatu jest możliwe tylko wówczas, gdy cebula zostanie poddana działaniu odpowiednio zmieniającej się temperatury. Szczególnie ważne jest zapewnienie okresu chłodu. Szybkość rozwoju nowej rośliny zależy od przebiegu zmian i wysokości temperatury, na jaką cebula jest wystawiona. Rozwojem tym możemy kierować, tzn. przyspieszać go, jeśli będziemy cebule traktować odpowiednio dobraną temperaturę przez określony czas. Takie działanie nazywa się preparowaniem cebul. Jest ono bardzo skomplikowane, pozostawmy je więc fachowcom. Dzięki preparowaniu cebul, a następnie pędzeniu możemy kupować kwiaty tulipanów, hiacyntów i narcyzów już w grudniu. Pędzenie polega na przyspieszaniu kwitnienia roślin cebulowych, które mają już wewnątrz cebuli ukształtowaną nową roślinę. Możemy się o to pokusić także w warunkach domowych. Z cebul nie preparowanych możemy uzyskać kwiaty w nieco późniejszych terminach, w lutym lub marcu.
Do pędzenia używamy tylko dużych i zupełnie zdrowych cebul. Sadzimy je do doniczek lub misek z tworzyw sztucznych, porcelany czy wypalanej gliny, a także do skrzynek balkonowych lub okiennych wykonanych z różnych materiałów. Każdy pojemnik powinien mieć na dnie otwory odpływowe, które przed jego napełnieniem substratem zasypujemy roztłuczonymi kawałkami doniczek lub drobnym żwirem. Pojemniki napełniamy lżejszą, przepuszczalną ziemią ogrodową z domieszką piasku. Ziemia taka powinna być zasobna w wapń w łatwo przyswajalnej postaci, inne składniki pokarmowe nie są potrzebne, ponieważ cebula zawiera ich wystarczająco dużo do zakwitnięcia. Ciężka i bardzo żyzna ziemia nie jest odpowiednia, ponieważ stymuluje wzrost liści na niekorzyść kwiatów. W żadnym przypadku nie należy używać podłoża, w którym w ostatnich latach uprawiano rośliny cebulowe, ponieważ są w nim obecne patogeny. Nieodpowiednia jest również ziemia zawierająca świeży obornik lub inne nierozłożone substancje organiczne.
Najładniej wygląda pojemnik bogato ukwiecony, dlatego należy układać cebule obok siebie jak najgęściej, ale w taki sposób, żeby nie dotykały się nawzajem. Na przykład w doniczce o średnicy 9 cm można umieścić 3 cebule tulipanów. Do miski o średnicy 15 cm mieszczą się 3 hiacynty lub narcyzy ewentualnie 5 tulipanów.
Podczas sadzenia postępujemy w ten sposób, że pojemniki napełniamy do połowy ziemią i lekko ją ugniatamy. Na tej warstwie układamy wszystkie cebule tak, żeby znajdowały się na jednym poziomie. Następnie przykrywamy cebule drugą warstwą ziemi lub torfu. Po posadzeniu nad powierzchnię powinno wystawać około jednej trzeciej cebuli hiacynta, natomiast z cebul narcyza lub tulipana powinien wystawać tylko wierzchołek. Ze względu na podlewanie poziom substratu w naczyniu powinien być co najmniej 1 cm poniżej brzegu naczynia.
Posadzone cebule podlewamy i umieszczamy naczynie w ogrodzie, w przygotowanym dołku lub chłodnym inspekcie. Dół powinien być dobrze zdrenowany, nie może gromadzić się w nim woda deszczowa ani gruntowa. Naczynie z cebulami ustawiamy obok siebie na wsypanym wcześniej piasku, a następnie przykrywamy je 10-centymetrową warstwą piasku lub torfu. Piasek jest o tyle wygodny, że można go zaraz po ukazaniu się liści i pędów z łatwością usunąć z naczynia. Wszystko przykrywamy jeszcze 15-20-centymetrową warstwą ziemi. Temperatura podłoża, w którym ukorzeniają się cebule nie powinna przekraczać 10°C, częściowo można obniżyć ją zraszaniem. Stała wilgotność substratu jest zresztą warunkiem wyrośnięcia korzeni. Przed nadejściem silniejszych mrozów przykrywamy naczynia z cebulami jeszcze dodatkowo słomą lub ściółką. Kto nie posiada własnego ogródka, może ukorzeniać cebule w ciemnej, zimnej piwnicy. Należy wówczas pamiętać o regularnym podlewaniu.
Ukorzenianie cebul trwa 8-11 tygodni. Najszybciej wyrastają korzenie hiacyntów, w ciągu 6-8 tygodni. Narcyzy potrzebują w tym celu 10 tygodni, a tulipany nieraz nawet 12. Przez ten czas nie tylko dobrze się ukorzenią, pojawią się także ich liście. Wówczas można zacząć pędzenie. Przenosimy rośliny do cieplejszego pomieszczenia, gdzie muszą stopniowo przyzwyczajać się do wyższej temperatury. Najpierw utrzymujemy temperaturę 10-12°C, po kilku dniach podnosimy ją do 16°C. Gdy pędy z pąkami wystarczająco się wydłużą, temperatura może jeszcze wzrosnąć, w przypadku niektórych gatunków aż do 21°C. Tulipany i hiacynty zaczynamy pędzić w ciemności, a kiedy pąk jest już wystarczająco długi, przenosimy rośliny do jasnego pomieszczenia. Nie dotyczy to narcyzów, od początku możemy je pędzić przy świetle dziennym.
Cebule w wyniku pędzenia są bardzo osłabione i nie nadają się do tego celu w przyszłym roku. Jeżeli jednak posadzimy je po okresie pędzenia z powrotem w ogrodzie, to po roku znowu zakwitną.