Wszystko o pielęgnacji

Zapewniając kaktusom w mieszkaniu warunki możliwie najbardziej zbliżone do naturalnych, możemy uzyskać zupełnie zadowalające wyniki. Kaktusy wymagają stanowisk jasnych i słonecznych. Idealnym stanowiskiem latem jest balkon, zaś w okresie zimowym chłodne, ale zabezpieczone przed mrozem miejsce.

Wprawdzie kaktusy są mieszkańcami terenów pustynnych, nie rosną one jednak na piaszczystych pustyniach. W warunkach naturalnych rosną w regionach skalistych, gdzie nawet w okresach największej suszy pod kamieniami i w szczelinach skalnych zawsze mogą znaleźć trochę wilgoci, dzięki nocnej rosie skalista pustynia nie jest całkowicie bezwodna.

Podłoże

Duże znaczenie w uprawie kaktusów ma właściwe podłoże. Zawsze należy mieć na względzie podstawową zasadę: podłoże musi być lekkie, tj. powinno zawierać składniki spulchniające i porowate, nie może natomiast zawierać składników powodujących zagniwanie korzeni. W żadnym wypadku nie może zawierać w lia. Najwłaściwsze jest podłoże naturalne, lekko kwaśne o pH od 5,5 do 6,9. Ponieważ poszczególne kaktusy mają swoje specyficzne wymagania, nie ma uniwersalnej mieszanki, odpowiedniej dla wszystkich rodzajów i gatunków. Z zasady kaktusy nie tolerują podłoża zawierającego wapń (pH powyżej 7), są jednakże wyjątki. Przykładem może być rodzaj Astro- phytum, wymagający ziemi zasadowej; niektóre potrzebują do wrostu wapnia, dlatego na każde wiadro ziemi trzeba dodać jedną łyżkę wapnia lub nawozu zawierającego wapń.

Nawożenie

Przesadzone do świeżego substratu (podłoża) kaktusy mają zapewnioną dostateczną ilość substancji odżywczych. Po pewnym jednak czasie podłoże w doniczce wyjaławia się. Tak jak i inne rośliny, kaktusy w okresie wegetacji potrzebują regularnego zasilania. Najlepiej korzystać ze specjalnych pożywek dla kaktusów; są one ubogie w azot, natomiast zawierają wszystkie niezbędne makro- i mikroelementy.

Podlewanie

Latem rośliny należy podlewać regularnie i obficie. Nie ma recepty: kiedy i ile podlewać. Błędem jednak jest codzienne, lecz tylko powierzchniowe podlewanie. W takich przypadkach wilgotna jest tylko górna warstwa podłoża, natomiast delikatne korzenie, znajdujące się głęboko, bliżej dna doniczki – nie mają możliwości wchłaniania wody. Podlewać należy więc okresowo, ale obficie, tak aby woda przenikała w głąb podłoża, pamiętając przy tym, że kaktusy nie tolerują trwałego zatrzymywania się wody wokół korzeni. Zimą większość kaktusów nie wymaga podlewania; wystarczające jest tylko okresowe, bardzo oszczędne podlewanie.

Oświetlenie

Wszystkie kaktusy, z wyjątkiem pewnych składających się z segmentów, rosnących w postaci epifitycznej na drzewach, potrzebują dużo światła i słońca. Im bardziej są obrośnięte włoskami i cierniami, tym lepiej znoszą palące słońce. Najlepszym miejscem uprawy, zwłaszcza dużej kolekcji, są szklarnie. Ponieważ nie każdy ma takie możliwości, można „dzieci słońca” z powodzeniem uprawiać na parapecie okna z wystawą południową. Na wiosnę, w okresie aklimatyzacji, w godzinach południowych można osłonić kaktusy przed mocno operującymi promieniami słonecznymi. Latem (od końca maja do połowy września) rośliny można ustawić na balkonie lub tarasie, w najbardziej nasłonecznionym i zabezpieczonym przed wiatrem miejscu. Doniczki można wstawić do płytkich skrzynek ze żwirem. W okresie deszczowym rośliny trzeba przykryć.

Okres spoczynku zimowego

We wrześniu kaktusy powoli przygotowują się do spoczynku zimowego. Aby ich pędy (łodygi) uzyskały twardość, należy im zapewnić nieco chłodniejsze miejsce. Podlewanie należy stopniowo ograniczać, a pod koniec października całkowicie go zaprzestać. Idealną temperaturą dla zimowego spoczynku jest 10-12°C. Zapewnienie kaktusom takiej temperatury jest konieczne, jeśli chcemy aby kwitły.