Pędy Mammillarii są kuliste, żebra są prawie niewidoczne, ponieważ całkowicie pokryte są małymi brodawkami. Ciernie z zasady są białe, tylko u kilku gatunków czerwone. Drobne, liczne kwiaty pojawiają się w kształcie wianuszków; są one typowe dla mamilarii i stanowią jej szczególny urok. Z kwiatów powstają jaskrawoczerwone owoce, które mogą przetrwać nawet pół roku. Dzięki nim kaktusy te pozostają aktywne przez dłuższy czas po przekwitnieniu. Gatunki o gęstych cierniach wymagają słonecznych i ciepłych stanowisk. I odwrotnie, kaktusy o małej ilości cierni potrzebują miejsc półcienistych. Mamilaria łatwo rozmnaża się przez podział pędów bocznych – odrostów lub z nasion. U gatunków wypuszczających biały sok odrosty można oddzielać tylko w okresie wegetacji.

Mamilaria

Pielęgnacja i uprawa

Podłoże i przesadzanie

Przesadzamy co dwa lata do żyznego, przepuszczalnego podłoża z dodatkiem żwirku ceglanego lub innego porowatego materiału.

Światło i temperatura

Im bardziej kaktusy są obrośnięte cierniami i włoskami, tym więcej potrzebują ciepła i światła. Wyraźnie zielone gatunki należy chronić przed bezpośrednim nasłonecznieniem. W okresie zimowym potrzebują miejsc chłodnych (6-10°C).

Podlewanie i nawożenie

Gatunki o gęstych cierniach są bardzo wrażliwe na nadmierną wilgotność. Latem podlewamy tylko w upalne dni, rano, tak, aby podłoże wyschło do wieczora. W okresie spoczynku zimowego nie podlewamy wcale. Zasilamy tylko latem, raz w miesiącu.