Archiwa tagu: klon

Klon tatarski

Klon tatarski

Dodaj komentarz

Klon tatarski (Acer tataricum) jest gatunkiem drzewa z rodziny mydleńcowatych.

Naturalnie występuje w centralnej i południowo-wschodniej Europie, a także w południowo-zachodniej Azji.

Klon tatarski dorasta do 4-12 m wysokości, zaś średnica pnia osiąga 20-50 cm. Drzewo to jest odporne na mrozy.

Liście są bardzo zmienne i osiągają do 10 cm długości. Mają one jajowaty kształt. Są zaokrąglone albo sercowate u nasady. Na brzegu są podwójnie piłkowane, choć nieregularnie. Ponadto liście tego drzewa są owłosione (starsze z czasem stają się nagie). Klon tatarski ma liście o barwie zielonej, które jesienią zmieniają barwę na czerwoną albo żółtą.

Drzewo to zaczyna kwitnąć od piątego roku życia. Kwiaty są pachnące. Są one barwy zielonawej i białej. Skrzydlaki są ustawione równolegle, choć zdarza się, iż nachodzą na siebie. Z czasem robią się czerwone, zaś po dojrzeniu są brązowe.

Klon tatarski

Klon tatarski

Klon jawor

Dodaj komentarz

Inne nazwy: jawor, klon jaworowy

Klon jawor jest gatunkiem drzewa z rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). Występuje naturalnie w środkowej Europie i północnym Kaukazie, poza tym zawleczony.

Występuje dziko w Azji: Turcja, Gruzja, Rosja (Kaukaz Północny) oraz w Europie: Albania, Austria, Belgia, Bułgaria, Czechy, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Mołdawia, Niemcy, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Szwajcaria, Ukraina, Węgry, Włochy.

Ponadto introdukowany na inne obszary Europy i Azji, także do Australii, Nowej Zelandii, Ameryki Południowej i na Wyspy Kanaryjskie.

w Polsce występuje głównie w lasach górskich, wyżynnych i mieszanych na pogórzu. Na nizinach zwykle w sztucznych nasadzeniach jako drzewo parkowe i alejowe, rozprzestrzenia się z nasadzeń. Rzadki już tylko w północno-wschodniej części kraju.

Jawor rośnie na wyżynach, 500?1500 m n.p.m. Lubi glebę wilgotną i głęboką (szczególnie mady). Razem z bukiem i jodłą stanowi ważny składnik lasów regla dolnego, pospolity w Sudetach, Karpatach, na południu i zachodzie kraju; gdzie indziej sadzony. Gatunek charakterystyczny dla lasów ze związku Tilio platyphylli-Acerion pseudoplatani.

Pokrój

Dorasta do 30 m wysokości. Korona szeroka, wysoko osadzona. Osiąga wiek do 500 lat.

Pień

Pień klona jawora jest prosty, kora szara, początkowo gładka, potem żłobiona i łuszcząca się. Pędy jednoroczne mają gładką i zieloną korę, starsze gałęzie czerwonawą z korkowymi brodawkami. Drewno białe, ciężkie, nie paczące się.

Pędy

W stanie bezlistnym: pąki nakrzyżległe, boczne mniejsze od wierzchołkowych, szpiczasto-jajowate, odstające. Łuski zielone, wąsko, brązowo obrzeżone. Blizny po naprzeciwległych liściach nie stykają się ze sobą. Rdzeń kremowy. Kora ciemnoszara, gładka.

Kwiaty

Kwiaty są żółtawozielone, zebrane w zwisające wiechy przypominające grona. Kwitnie w maju, po rozwinięciu liści.

Liście

Liście z wierzchu są ciemnozielone i matowe, a od spodu szarozielone (jesienią jasnożółte), delikatnie owłosione na większych nerwach. Są nakrzyżległe, zwykle pięcioklapowe, długoogonkowe, okrągławe, sztywne, u nasady sercowate, z 5 nerwami. Osiągają długość 8?16 cm. Klapy są głęboko wycięte, nieregularnie i grubo piłkowane, spiczaste, u nasady nieco zwężone. Trzy przednie klapy liści są mniej więcej jednakowej wielkości, natomiast obie tylne są wyraźnie mniejsze. Ogonki rynienkowate, nie zawierają przewodów mlecznych.

Owoce

Kuliste orzeszki, skrzydełka rozwarte pod kątem ostrym. Dojrzewają we wrześniu i październiku.

Klon jawor

Klon jawor

Klon cukrowy

Dodaj komentarz

Jest to gatunek drzewa z rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). W obrębie rodzaju sklasyfikowany do sekcji Acer i serii Saccharodendron. Występuje pospolicie w lasach wschodniej Ameryki Północnej, gdzie jest jednym z najważniejszych drzew w gospodarce leśnej. W Polsce rzadko sadzony.

Pokrój

Drzewo w naturalnych warunkach ma zazwyczaj 25-35 m wysokości.

Kwiaty

Rozdzielnopłciowe, zebrane w zwisłe kwiatostany, długoszypułkowe. Mają 5-dzielny kielich, nie posiadają korony. Kwiaty męskiemają po 6 pręcików, żeńskie po 1 słupku z długimi znamionami.

Liście

3 ? 5 klapowe, szerokie na 8 ? 15 cm jesienią przebarwiające się na czerwono i pomarańczowo. Są podobne do liści klonu zwyczajnego, ale spodem sine.

Owoc

Po dwa złączone ze sobą, oskrzydlone orzeszki.

Zastosowanie

Pozyskuje się z nich syrop klonowy.
Klony cukrowe dostarczają dużych ilości bardzo cennego drewna. Jest ono białe z rdzawym odcieniem, wykorzystywane jest w meblarstwie, tokarstwie, wytwarza się z niego instrumenty muzyczne, parkiety, sklejki, deskorolki.
Klon cukrowy

Klon cukrowy

Klon zamszowaty

Dodaj komentarz

Jest to gatunek drzewa z rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). W obrębie rodzaju sklasyfikowany do sekcji Acer i serii Acer. Występuje pospolicie w górach Kaukaz oraz na północy irańskich ostanów Azerbejdżan Wschodni, Azerbejdżan Zachodni i Gilan. W naturze jest powszechny w żyznych lasach liściastych. Poza naturalnym zasięgiem w Rosjii na Białorusi jest często sadzony przy drogach. W Polsce to drzewo można spotkać w ogrodzie botanicznym Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Arboretum w Rogowie.

Klon zamszowaty jest jednym z najwyższych klonów ? osiąga ok. 40 m. Niewiele gatunków klonu rośnie szybciej i większych. Od pozostałych gatunków klonów odróżnia się wielkimi liśćmi z zaokrąglonymi klapkami. Jest znany od wielu lat, ale jest zaskakująco rzadko uprawiany.

Nie ma konsensusu co do liczby posiadanych chromosomów. Podaje się 2n = 26 (Santamour 1988), ale inne źródła mówią o 52 chromosomach (poliploidalność).

Gatunek opisywany jest jako odporny na mróz (zaliczany jest do stref mrozoodporności 5A?7B), jednak w Polsce często marznie do granicy śniegu i uchodzi za wrażliwy na mrozy. W warunkach naturalnych rośnie w żyznych i raczej wilgotnych lasach osiągając 1800 m n.p.m. Najczęściej gatunkowi temu towarzyszą: buk wschodni (Fagus sylvatica subsp. orientalis), lipa kaukaska (Tilia caucasica), parrocia perska (Parrotia persica), skrzydłorzech kaukaski (Pterocarya fraxinifolia). W uprawie zalecany jest na stanowiska eksponowane na pełnym słońcu lub w półcieniu. Odpowiednia gleba powinna być dobrze odwodniona, piaszczysta, ilasta lub gliniasta. Preferuje glebę od kwaśnej do naturalnej (mniej niż 6,8-7,2 pH).

Pokrój

Drzewo osiąga nawet do 40 m wysokości przy średnicy pnia przekraczającej 1 m. Posiada szeroką koronę. Pień jest pokryty gładką, szarą i cienką korą. Młode gałęzie są zielone, z czasem stają się czerwonawe, w końcu grube konary są barwy od brązowej do szarej.

Kwiaty

Niepozorne, mają żółtawo-zieloną barwę i zebrane są w prosto wzniesione, wiechowate kwiatostany o długości 8-12 cm. Pojawiają się one jednocześnie z liśćmi w maju.

Liście

Liście są 5-klapowe z zaokrąglonymi klapkami, na brzegach są grubo i nieregularnie piłkowane z sercowatą nasadą (przypominają liście jawora). Mają 15-25 cm szerokości i są jednymi z największych wśród wszystkich gatunków klonów ? większe posiada tylko klon wielkolistny. W zależności od odmiany od spodu liście są nagie lub kosmato owłosione. U formy typowej (owłosionej) blaszka liściowa od spodu jest niebiesko-zielona, czasem żółto-brązowo zabarwiona wzdłuż nerwów. U odmiany nagą blaszką liściową, od spodu jest ona zielona. Ogonek liścia ma 10-25 cm długości. Liście jesienią przebarwiają się na żółto.

Owoc

Orzeszki mają 3-6 cm długości. Są grube i zebrane w parach wyprostowanych względem siebie lub rozwartych. Orzeszki tkwią w gęsto splątanym włóknie. Są mniejsze niż inne owoce gatunków tej serii.

 

Klon zamszowaty

Klon zamszowaty