Bylina do 50 cm wysokości; łodyga prosta, nieco owłosiona, 4-kanciasta; liście naprzeciwległe, długoogonkowe, owłosione, jajowate, brzegiem karbowano piłkowane; kwiaty białe dwuwargowe, po 5?8 w nibyokółkach w kątach liści; kwitnie od maja do września; owoc ? rozłupnia.

Występowanie:zarośla, ogrody, przydroża, przychacia, parki, rumowiska, nasypy kolejowe i inne miejsca ruderalne.

Właściwości:kwiaty jasnoty białej zawierają: flawonoidy, glikozydy, saponiny, alkaloidy, garbniki, śluzy, cukry, cholinę, olejek eteryczny, sole mineralne, witaminy A, C. Mają właściwości: przeciwzapalne, uszczelniające, przeciwkrwotoczne, osłaniające, odtruwające, moczopędne, przeciwbiegunkowe.

Zastosowanie weterynaryjne

Odwar z kwiatów jasnoty białej, podaje się przy przewlekłych nieżytach i chorobach układu oddechowego, w dychawicy oskrzelowej, kaszlu, krwawieniach z układu oddechowego (płuc) i pokarmowego.

Wlewy dopochwowe z naparu z kwiatów jasnoty, z dodatkiem propolisu (na 11 naparu, 1 łyżka ekstraktu propolisu) są stosowane przy stanach zapalnych (ropnych) narządów rodnych i w krwawieniach macicznych.

Przemywanie i kompresy z naparu z kwiatów z dodatkiem propolisu, stosuje się w leczeniu nużycy, świerzbu, parchów, trudno gojących się ran i innych uporczywych dermatoz występujących na ciele zwierząt udomowionych.

Kąpiele zwierząt w naparze z kwiatów jasnoty stosuje się przy wszelkich schorzeniach skóry u zwierząt domowych.

Lizawki solne sporządzone na naparze z kwiatów jasnoty są pomocne w schorzeniach i nieżytach jamy ustnej, pryszczycy.

Maść sporządzoną z utartych kwiatów jasnoty i suszonego ziela bylicy rocznej stosuje się w leczeniu trudno gojących się ran, owrzodzeń, gniciu strzałki kopyta, ran racic, ospy, pryszczycy, parchów, rozpadlin skóry itp.

Jasnota biała