Archiwa tagu: jaskier

Jaskier skalny

Jaskier skalny jest gatunkiem rośliny z rodziny jaskrowatych.

Występuje w Karpatach.

W Tatrach jest dość częsty.

Siedliskiem tej rośliny są hale górskie, piargi, naskalne murawy, upłazy i szczeliny skalne.

Występuje głównie na wapiennym podłożu.

Jaskier skalny jest byliną.

Kwitnie od maja do lipca i jest owadopylny.

Jest rośliną trującą.

Liczba chromosomów 2n= 16.

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) w grupie gatunków wymierających na izolowanych stanowiskach, poza głównym obszarem występowania (kategoria zagrożenia – E).

Łodyga

Łodyga tej rośliny jest wzniesiona, naga i słabo rozgałęziająca się. Ma wysokość 10-30 cm. Pod ziemią krótkie kłącze.

Kwiaty

Na jednej łodydze wyrastają zwykle 1-3 duże kwiaty na obłych szypułkach. Są one 5-płatkowe, żółtego koloru i typowej dla jaskrów budowy ? z licznymi pręcikami i słupkami. Miodnik przykryty jest zastawką o długości większej od szerokości i często wyciętą na końcu. Dno kwiatowe jest całe owłosione, czasami tylko zdarza się, że jest silnie owłosione u nasady i na szczycie, a łyse w środku.

Liście

Dolne liście są 3-5 klapowe, o szerokojajowatych i zazębionych klapach, ich ogonki liściowe są około trzykrotnie dłuższe od blaszek. Liście łodygowe są 3-dzielne, o odcinkach lancetowatych i całobrzegich. Liście ciemnozielone.

Owoc

Owocem ter rośliny są liczne niełupki zebrane w półkulisty, nagi owocostan o długości nie większej od szerokości.
Jaskier skalny

Jaskier skalny

Jaskier polny

Inna nazwa: jaskier odłogowy

Jaskier polny jest gatunkiem rośliny z rodziny jaskrowatych.

W stanie dzikim występuje w Azji, Europie i Afryce Północnej.

W Polsce jest archeofitem (antropofit zadomowiony).

Występuje na niżu oraz na pogórzu.

Rośnie na polach, miedzach i ugorach.

Preferuje gleby gliniaste i wapienne (roślina wapieniolubna).

Jaskier polny jest chwastem zbożowym.

Jest rośliną jednoroczną lub dwuletnią.

Kwitnie od maja do czerwca.

Jest rośliną trującą (zawiera trującą ranunkulinę).

Jaskier polny jest umieszczony na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V).

Łodyga

Pędy są wzniesione lub podnoszące się na wysokość 20-60 cm.

Kwiaty

Kwiaty tej rośliny są bladożółte, o średnicy do 12 mm, wyrastające na długich, owłosionych szypułkach. W czasie kwitnienia działko kwiatu odgięte. Miodniki z zastawką. Liczne pręciki i słupki.

Liście

Odziomkowe niepodzielone, stożkowate lub łopatkowate, na wierzchołku grubo ząbkowane. Dolne liście łodygowe zwykle trójdzielne z równowąskimi odcinkami, górne podwójnie trójdzielne, o wrębnych odcinkach.

Owoce

Zebrane w kulisty owocostan. Owocki o długości 3-8 mm z długimi i zakrzywionymi dzióbkami. W jednym kwiatku powstaje ich 4-8.

Jaskier polny

Jaskier polny

Jaskier płomiennik

Inna nazwa:  jaskier płomieńczyk

Jaskier płomiennik jest gatunkiem rośliny z rodziny jaskrowatych.

Jest szeroko rozprzestrzeniony na całej północnej półkuli.

Występuje w Azji, Europie i Ameryce Północnej.

Można go także spotkać w Nowej Zelandii.

W Polsce bardzo pospolity.

Siedliskiem są mokre łąki, brzegi wód i torfowiska.

Jest rośliną trującą.

Jaskier płomiennik jest byliną, hemikryptofitem oraz hydrofitem.

Kwitnie od maja do września.

Liczba chromosomów 2n = 32.

Łodyga

Łodyga tej rośliny jest podnosząca się lub płożąca, cienka, długości 20-30 cm. W dolnych węzłach zakorzenia się.

Kwiaty

Żółte, o odgiętych działkach kielicha. Średnica kwiatów wynosi 6-15 mm. 5 płatków o odwrotnie jajowatym kształcie.

Liście

Odziomkowe na ogonkach, sercowate lub jajowate, łodygowe siedzące lancetowate i całobrzegie lub drobno ząbkowane, do 10 cm długości. Liście tej rośliny są trawiastozielone.

Owoc

Naga niełupka z dzióbkiem.

Jaskier płomiennik

Jaskier płomiennik

Jaskier jadowity

Inna nazwa: jaskrzyca

Jaskier jadowity jest gatunkiem rośliny z rodziny jaskrowatych.

W Polsce jest dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich, ale jest rzadszy od jaskra ostrego.

Siedliskiem tej rośliny są brzegi wolno płynących wód i rzek, nad stawami, na mokrych łąkach, w miejscach wilgotnych oraz silnie zaszlamionych.

Jest to roślina jednoroczna.

Kwitnie od maja do jesieni.

Jest to najbardziej trujący ze wszystkich gatunków jaskrów krajowych ? kilka kropel soku jaskra jadowitego powoduje lokalne zaczerwienienie skóry, wysypkę i pęcherze.

Zawiera do 2,5% trujących substancji, glikozydu ranunkuliny; protoanemoniny i anemoniny.

Jaskier jadowity był stosowany w celu umyślnego spowodowania trudno gojących się ran i pęchęrzy.

Na błony śluzowe jamy ustnej żołądka i jelit działanie soku z jaskra jadowitego jest znacznie silniejsze. Największe ilości protoanemoniny znajdują się w roślinie w okresie kwitnienia.

Łodyga

Rozgałęziona, gruba, dęta, naga, o wysokośco do 100 cm, najczęściej 20-60 cm.

Liście

Liście tej rośliny są mięsiste, połyskujące. Dolne dłoniasto 5-dzielne; o odcinkach odwrotnie jajowatych,głęboko wycinanych, brzegiem karbowanych; górne 3-dzielne, o odcinkach równowąskoklinowatych.

Kwiaty

Jasnożółte, drobne, 6 ? 12 mm w średnicy. Szypułki kwiatowe bruzdowane. Kielich o działkach żółtawozielonych, odstających, tak długich jak płatki, szybko odpadających. Miodnik nagi i bez zastawki. Owocki bardzo liczne, do kilkudziesięciu w jednym kwiecie.

Owoc

Owocostan jajowaty, wydłużony, zawierający liczne nasiona (70-100). Są one gładkie i spłaszczone po bokach.

Jaskier jadowity

Jaskier jadowity

Jaskier wielki

Jaskier wielki to gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie i Azji. W Polsce dość pospolity.

Bylina, hemikryptofit, hydrofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Rośnie na torfowiskach, wilgotnych łąkach, brzegach ścieków i stawów, w trzcinowiskach, szuwarach.

W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Magnocaricion. Liczba chromosomów 2n = 112, 128.

Jaskier wielki to roślina trująca.

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) w grupie roślin narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożeniaV).

Łodyga

Wzniesiona, u nasady z pustymi, podziemnymi rozłogami, u góry obficie rozgałęziona. Osiąga wysokość 50?150 cm. Pod ziemią roślina wytwarza długie rozłogi.

Kwiaty

Złotożółte o średnicy 2,5?4 cm. Składają się z 5 odwrotniejajowatych płatków, licznych pręcików i słupków.

Liście

Wąskolancetowate, zaostrzone, nie podzielone, rzadko słabo ząbkowane.

Owoc

O długości 2,5?4 mm, nagi lub z rzadka tylko szczeciniasto owłosiony.

Jaskier wielki

Jaskier wielki

Jaskier różnolistny

Jaskier różnolistny to gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. W stanie dzikim występuje w Azji na Zakaukaziu i Syberii Zachodniej, w niemal całej Europie oraz na Grenlandii.

Dość pospolity na terenie całej Polski.

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od kwietnia do czerwca.

Siedlisko: wilgotne lasy liściaste, mieszane i zarośla. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Querco-Fagetea, charakterystyczny i wyróżniający dla Ass. Galio-Carpinetum (reg.).

Gatunek bardzo zmienny morfologicznie. Występuje w wielu podgatunkach i odmianach.

Jaskier różnolistny to roślina trująca.

Pokrój

Roślina wieloletnia, o wielu formach, prawie naga, wysokość do 50 cm.

Kwiaty

Złotożółte o średnicy 1 ? 2 cm. Dno kwiatowe nagie. 5 płatków korony, liczne pręciki i słupki.

Liście

5 ? 7 odziomkowych na długich ogonkach, niepodzielonych, okrągławonerkowatych o brzegu karbowanym lub piłkowanym, często także z głębokimi wcięciami. Liście łodygowe siedzące, podzielone aż do nasady na podłużne łatki. Brak pochew liściowych, albo tylko szczątkowe.
Jaskier różnolistny

Jaskier różnolistny