Jest to gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. Występuje w stanie dzikim w południowo-zachodniej i zachodniej Europie, na północy sięga do Anglii, a na wschodzie do Szwajcarii i Austrii. W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna, czasami dziczeje (efemerofit).

Ciemiernik zielony to bylina, hemikryptofit. Siedlisko: górskie lasy lub zarośla na wilgotnych lub wapiennych glebach. Roślina trująca. Liczba chromosomów2n = 32.

Roślina ta wymaga stanowiska cienistego lub półcienistego i żyznej, wapiennej gleby o stałej wilgotności. Źle znosi przesadzanie. Przed kwitnieniem należy usuwać stare liście. Nawożenie ? raz do roku nawozem wieloskładnikowym lub obornikiem. Rozmnaża się z nasion wysiewanych jesienią lub przez podział rozrośniętych kęp.

Łodyga

Dochodzi do 20?40 cm wysokości, pojedyncza lub rozgałęziona.

Kwiaty

Zebrane w rozgałęziony i ulistniony kwiatostan, który składa się przeważnie z 2 lub 3 zielonych lub żółtozielonych kwiatów. Szerokie listki okwiatu zachodzą brzegami na siebie. Kwitnie od lutego do kwietnia.

Liście

Przeważnie wyrastają od kłącza. Blaszka liściowa składa się z 7?13 lancetowatych, na całym brzegu ząbkowanych odcinków.

Owoc

Duże mieszki bez dzióbka o długości 25?28 mm.

Zastosowanie

Roślina lecznicza

Preparaty otrzymywane z ciemiernika zielonego znajdują zastosowanie w medycynie. Ze względu na silne własności trujące tej rośliny wolno ją stosować celach leczniczych tylko pod kontrolą lekarza.

Roślina ozdobna

Ciemiernik zielony jest uprawiany ze względu na swój nietypowy okres kwitnienia ? od połowy zimy (jeśli nie ma śniegu) do lata. Najładniej wygląda sadzona w grupach pomiędzy drzewami lub krzewami. Można ją też uprawiać w doniczkach na tarasach, balkonach.