Do roślin cebulowych zaliczane są czasami nieprawidłowo niektóre rośliny bulwiaste. Bulwa jest również formą pędu podziemnego, w którym gromadzone są substancje zapasowe. Pod względem fizjologii obie grupy roślin są do siebie podobne. W rocznym cyklu rozwojowym rośliny bulwiaste również przechodzą okres spoczynku. Niektóre z nich, podobnie jak rośliny cebulowe, rosną od jesieni do wiosny, a odpoczywają w lecie. Większość jednak rośnie od wiosny do jesieni, a odpoczywa w zimie. Przeważnie są wrażliwe na mróz. Dlatego jesienią należy je wykopać i przechować przez zimę w jakimś pomieszczeniu w temperaturze dodatniej. Tu wyraźnie widać różnicę w sposobie uprawy obu grup roślin. Inne są przede wszystkim terminy sadzenia i wybierania z gleby cebul i bulw. Dlatego trzeba nauczyć się prawidłowego odróżniania roślin cebulowych od roślin wykształcających bulwy.

Cebula jest to pęd podziemny składający się z krótkiej łodygi, zwanej piętką, i osadzonych na niej warstwowo soczystych łusek. Łuski mogą do siebie ciasno przylegać, jak np. u cebuli jadalnej, tulipanów lub narcyzów, gdzie stosunkowo trudno jest je od siebie odróżnić. Mogą też być ułożone luźno, jak np. w przypadku lilii. Pąk wierzchołkowy wraz z zawiązkami kwiatów znajduje się wewnątrz cebuli. Każda cebula ma tylko jeden pąk wierzchołkowy, rozwijający się w pęd nadziemny zakończony kwiatem. Czasami tworzy się zgrupowanie kilku cebul, które ściśle do siebie przylegają i z zewnątrz wyglądają jak jedna cebula. Takie złożone cebule mają wiele pąków wierzchołkowych, z których wyrastają samodzielne pędy. Łatwo je później rozdzielić, tak jak cebule przybyszowe.

Bulwy nigdy nie są podzielone na łuski, tworzą jedną całość, są zwarte, chronione tylko z zewnątrz cienką łuską. Mają na ogół kilka pąków, z których każdy zawiera jeden stożek wzrostu. Bulwy poszczególnych gatunków należących do roślin ozdobnych mają różny kształt i w odmienny sposób rozmnażają się.