Tomka wonna to gatunek byliny należący do rodziny wiechlinowatych. W Polsce jest pospolity na całym obszarze.

Rośnie na przydrożach i świeżych łąkach, w murawach i świetlistych lasach. Hemikryptofit. Roślina posiada charakterystyczny zapach, zawiera bowiem kumarynę. Szczególnie dobrze można zapach ten wyczuć w sianie.

Tomka wonna to roślina trująca.

Pokrój

Niska bylina luźnokępkowa.

Kwiaty

Zebrane w przypominającą kłos gęstą wiechę o długości 2-8 cm. Wiecha jest dołem przerywana, górą zwęża się. Kłoski o błoniastych i bardzo długich plewach. Dolna, 1-nerwowa plewa jest o połowę mniejsza od 3-nerwowej drugiej plewy. Górne plewy o długości ok. 3 mm są ciemno owłosione i ościste. Plewki mają długość zaledwie 2 mm, nie mają ości i są połyskujące. Kwiaty przedprątne, w każdym kwiatku dwa tylko pręciki i słupek o piórkowatym znamieniu. Kwitnie od maja do czerwca.

Łodyga

Źdźbło o wysokości do 50 cm.

Liście

Dolne liście o długich blaszkach, górne o krótkich. Wszystkie liście owłosione, języczek liściowy krótki (do 4 mm), owalny, poszarpany, porośnięty po bokach kępkami włosków.

Owoc

Ziarniaki dojrzewające jeszcze przed sianokosami.

Zastosowanie

Roślina o małej wartości paszowej. W sianie ma już małą wartość, gdyż wcześniej od innych traw kwitnie i drewnieje.