Sit siny to kępowa roślina wieloletnia z rośliny sitowatych. Zasięg obejmuje tereny w południowej i północnej Afryce, południowej i środkowej Azji oraz niemal całej Europie. Zawleczony został do Australii, na Nową Zelandię, do Urugwaju i Kanady. W Polsce gatunek pospolity, w miejscach wilgotnych od niżu po regiel górny.

Rośnie na podmokłych łąkach i pastwiskach na glebach ciężkich i słabo przewietrzanych (poniżej 10% zawartości powietrza). Ekspansywny na siedliskach wilgotnych nazbyt intensywnie wypasanych lub wydeptywanych.

Sit siny to roślina trująca.

Tworzy mieszańce z sitem rozpierzchłym i skupionym.

Pokrój

Tworzy duże, gęste kępy do 1 m wysokości z gęstą wiązką korzeni.

Kwiatostan

Rozpierzchła, luźna wierzchotka szczytowa. Wygląda na boczną ponieważ u nasady wyrasta jako przedłużenie łodygi przysadka.

Kwiat

Niewielkie, okwiat rdzawy, pręcików 3?6. Kwitnie od czerwca do lipca.

Łodygi

Szydlaste, bezkolankowe, modrosine, częściowo wypełnione rdzeniem (rdzeń przerywany), u nasady (poniżej poziomu gruntu) otulone łuskowatymi, czarnobrunatnymi i błyszczącymi pochwami. Łodygi żeberkowane.

Liście

Wyłącznie odziomkowe, szydlaste, podobne do łodyg, też modrosine.

Owoc

Torebka jajowata, błyszcząca, ciemnobrunatna, jajowato-trójkanciasta, z małym dzióbkiem na czubku. Nasiona są drobne, rdzawe.