Pszeniec leśny to gatunek rośliny należący do rodziny zarazowatych. W Sudetach i Karpatach dość pospolity, na niżu rzadki (występuje na Pojezierzu Kaszubskim i w okolicach Warszawy).

Roślina jednoroczna. Jest półpasożytem, czerpiącym ssawkami od innych roślin wodę z solami mineralnymi. Kwitnie od czerwca do września.

Siedlisko: lasy i obrzeża lasów, torfowiska. W górach występuje do piętra kosówki. Gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.)Vaccinio-Piceetalia i Ass. Calamagrostio villosae-Piceetum.

Roślina trująca.

Liczba chromosomów 2n= 18.

Łodyga

Wzniesiona, wiotka i słabo rozgałęziająca się. Owłosiona krótkimi włoskami wyrastającymi w dwóch rzędach.

Kwiaty

Grzbieciste, wzniesione, wyrastające pojedynczo w nasadach liści, tworzące luźne grono. Złocistożółta korona o zgiętej nieco rurce ma długość 6?10 mm i jest szeroko rozwarta. Jej dolna warga jest odgięta silnie w dół. Warga górna jest silnie wysklepiona i na brzegu silnie owłosiona. Kielich równy długością rurce korony, lub nawet dłuższy, zrosły, o lancetowatych i odgiętych ząbkach.

Liście

Krótkoogonkowe, lancetowate lub równowąskolancetowate, o zaostrzonych końcach. Podobne do liści i zielone przysadki są całobrzegie (czasami posiadają jeden ząbek) i mają zwężone nasady. Mają bladozielony kolor.

Pszeniec leśny