Łubin żółty

Łubin żółty to gatunek rośliny jednorocznej z rodziny bobowatych. Pochodzi z południowo-zachodniej Europy, Afryki Północnej (Algeria, Maroko, Tunezja) i Azji Zachodniej (Izrael, Liban). W Polsce roślina uprawiana i często dziczejąca (efemerofit).

Łodyga

Wzniesiona, prosta, o wysokości przeważnie 25-60 cm.

Kwiaty

Motylkowe, żółte i pachnące, wyrastające w okółkach tworzących grono na szczytach pędów. Występująpodkwiatki, kielich jest głęboko dwuwargowy. Roślina miododajna, kwitnie od czerwca do września.

Liście

Dłoniasto-złożone z 9-11 odwrotnie jajowatych listków.

Owoc

Strąk zawierający ponad 5 długich i matowych nasion.

Korzeń

Ma brodawki korzeniowe, które umożliwiają wiązanie azotu atmosferycznego.

Zastosowanie

Odmiana zawierająca zmniejszoną ilość alkaloidów, zwana słodkim łubinem, jest uprawiana także na paszę.

Doskonały nawóz zielony, wysiewany także jako międzyplon. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej.

Łubin żółty to roślina trująca.