Powój polny

Powój polny to gatunek byliny należący do rodziny powojowatych. Występuje w prawie całej Europie z wyjątkiem północy. W Polsce pospolity na niżu i pogórzu.

Roślina trująca: ziele i korzeń zawierają flawonoidy, kwas kawowy, żywice, garbniki i związki kumarynowe. Najsilniej trujące są nasiona.

Rośnie na polach, przydrożach, terenach ruderalnych, nasypach. W uprawach rolnych jest uporczywym chwastem, w zbożach powoduje ich wyleganie. Hemikryptofit, geofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy Agropyretea, Ass. Convolvulo-Agropyretum.

Chwast trudny do wytępienia. Rozłogi korzeniowe znajdują się głęboko, poza zasięgiem pługa. Mimo regularnego niszczenia odrostów roślina utrzymuje się przy życiu przez dwa lata, nim wyczerpie zgromadzone w korzeniach substancje zapasowe. W tym czasie może wytworzyć dziesiątki nowych odrostów.

Pokrój

Rośnie rozesłana na ziemi, jak długo ma dostateczną ilość światła.

Kwiaty

O lejkowatej kornie, w białoróżowe smugi, albo całkiem białe lub całkiem różowe. W pewnej odległości od kwiatu występują małepodkwiatki. Kwiaty otwierają się tylko przy słońcu i przekwitają po jednym dniu. Podczas kwitnienia wydzielają zapach migdałów. Kwiaty o długości do 26 mm zapylane przez motyle, roślina miododajna. Kwitnie od maja do października.

Łodyga

Pełzająca lub wijąca się, długości 20-100 (wyjątkowo 200) cm. Naziemna część owija się wokół innych roślin czy przedmiotów zawsze w lewo. Pod ziemią roślina posiada nitkowate i rozgałęzione kłącze.

Liście

Pojedyncze, na ogonkach, skrętoległe, u nasady strzałkowate lub lancetowate.

Owoc

Torebka zawierająca maksymalnie do 4 ciemnobrunatnych nasion.

Korzenie

Tworzy silnie rozwinięty system korzeniowy. Korzenie główne wrastają w głąb ziemi na 2-4 m. Odrastające od nich poziomo, na dużej głębokości korzenie boczne w odległości 1-2 m od korzenia głównego ponownie pionowo wrastają w ziemię. Na korzeniach bocznych jesienią wyrastają pączki przybyszowe, a z nich roślina tworzy nowe odrosty.