Glicynia japońska

Inne nazwy: słodlin japoński, glicynia kwiecista, wisteria japońska.

Jest to gatunek wysokiego ozdobnego pnącza, należący do rodziny bobowatych. Roślina występuje w stanie dzikim w Japonii, jest uprawiana w wielu krajach świata. Nazwa 'wisteria’ wywodzi się od nazwiska amerykańskiego anatoma ? Caspara Wistara.

 

Pokrój

Kwitnące pnącze o silnym wzroście, lewoskrętnie wijące się pędami (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara). Osiąga wysokość około 8 m i więcej.

Kwiaty

Kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty motylkowe, dość małe (1,7-1,9 cm długości), bladofioletowe lub fioletowoniebieskie pachnące z żagielkiem do 2 cm średnicy. Są zebrane w zwisające długie grona (10-)20-50 cm długości. Rozkwitają z reguły około dwóch tygodni po glicynii chińskiej. Roślina czasem powtarza kwietnienie późnym latem.

Liście

Całobrzegie, nieparzystopierzastozłożone z 13-15(-19) listków, skrętoległe, kształtu eliptycznego lub wąskojajowate, zaostrzone (4-8 cm długości). Dojrzałe raczej nagie. Na długopędach występują tępe, cierniste przylistki.

Owoce

Spłaszczone, grubościenne i twarde strąki długości 12-15 cm, owłosione, zwężające się ku nasadzie. Wiszą zamknięte na gałęziach do wiosny.

Korzeń

Jak u wszystkich roślin motylkowych, korzenie mają zgrubienia zaopatrujące roślinę w związki azotowe (bakterie brodawkowe wykorzystujące azot atmosferyczny).

Zastosowanie

Roślina ozdobna

Glicynia japońska to przepięknie kwitnące, duże, silnie rosnące pnącze ogrodowe, sadzone przy ścianach i pergolach o mocnej konstrukcji. Niekiedy spotykane są formy półpienne tego pnącza. Pędy silnie drewnieją i tworzą niekiedy mocne pnie.

Uprawa

Rozmnażane z siewu kwitną dopiero po kilkunastu latach. Rozmnaża się więc przez odkłady powtarzane lub przez ukorzenianie 1-rocznych pędów, które następnie tnie się na sadzonki. Rośliny szczepi się również w sarnią nóżkę na odcinkach korzeni Wisteria sinensis, lub przez stosowanie, dotyczy to przede wszystkim odmian bogato kwitnących.

Wymagania

Glicynia potrzebuje świeżej, piaszczystej, wilgotnej gleby i nawożenia obornikiem oraz nawozami fosforowymi i gleby odkwaszonej (wapnujemy). Choć gatunek ten jest uważany za najodporniejszy z glicynii, wymaga przykrycia na zimę, gdyż jest mało odporna na mrozy (pąki kwiatowe marzną przy -18 °C).