Żurawka drżączkowata

Żurawka drżączkowata to mieszaniec roślin należący do rodziny skalnicowatych (Saxifragaceae). Otrzymany został przez ogrodników w wyniku skrzyżowania Heuchera sanguinea (żurawka krwista) z innymi gatunkami. W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Uprawiana jest z sadzonek, które sadzi się w odstępach 30-40 cm. Rozmnaża się ją przez podział bryły korzeniowej.

Do obfitego kwitnienia potrzebuje żyznej, próchnicznej i przepuszczalnej gleby o obojętnym odczynie. Stanowisko powinno być słoneczne lub półcieniste, jednak nie lubi bezpośredniego prażącego słońca, najlepiej czuje się w sąsiedztwie lekko zacieniających ją krzewów. Bardzo źle toleruje suszę ? przesuszenie gleby jest najczęstszą przyczyną słabego kwitnienia.

Pokrój

Bylina. Niska roślina (wysokość do 20 cm) tworząca gęste kępy liści odziomkowych, z których wyrastają ulistnione tylko w dolnej części łodygi kwiatowe.

Kwiaty

Zebrane w wiechowaty kwiatostan na bezlistnej górnej części łodygi. Są to kwiaty promieniste, 5-krotne, intensywnie różowe. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Kwiaty wyrastające na dość długich szypułkach drżą na wietrze i stąd pochodzi gatunkowa nazwa rośliny.

Liście

Sercowate, klapowane, u niektórych odmian posiadają ciemniejszy wzór.

Zastosowanie

Żurawka drżączkowata to roślina ozdobna uprawiana na rabatach. Nadaje się także do ogrodów skalnych i na obwódki. Jej walorami jest intensywny kolor kwiatów, bardzo obfite kwitnienie i długi okres kwitnienia. Dzięki ładnym liściom jest ozdobna również po przekwitnięciu.