Jaskier bulwkowy

Jaskier bulwkowy to gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. W stanie dzikim występuje w północnej Afryce, w zachodniej Azji, na Kaukazie i w Europie. W Polsce jest dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Bylina, geofit, hemikryptofit. Kwitnie od maja do czerwca. Siedlisko: suche łąki, murawy nawapienne i przydroża. Wymaga gleb gliniastych, wapiennych i suchych.

Roślina trująca, zawiera ranunkulinę.

Liczba chromosomów 2n= 16.

Jest łatwy w uprawie. Rozmnaża się go przez siew nasion (najlepiej zaraz po ich zebraniu), lub przez podział rozrośniętych kęp wiosną lub jesienią . W okresie kwitnienia wskazane jest podlewanie. Najlepiej rośnie na przepuszczalnej i stale wilgotnej glebie, na stanowisku słonecznym lub półcienistym.

Łodyga

Pęd u nasady bezpośrednio pod powierzchnią gleby bulwkowato zgrubiały. Łodyga do 30 cm wysokości, prosta, owłosiona (u dołu odstająco, u góry przylegająco). Roślina nie tworzy rozłogów.

Kwiaty

Pojedyncze, żółte, wierzchołkowe o średnicy 2?3 cm na bruzdkowanych szypułkach. Odgięte działki kielicha przylegają zewnętrzną stroną do szypułki kwiatowej.

Liście

O zmiennym kształcie. Najczęściej 3?dzielne lub 3?sieczne, składające się z klapowanych i zazębiających się odcinków, środkowy na krótkim ogonku. Z wierzchu przylegająco, a spodem odstająco owłosione.

Owoce

Owocostan szczeciniasty, owocami są drobne orzeszki delikatnie punktowane z niewielkim, zagiętym dzióbkiem.

Korzeń

Krótki, ucięty z licznymi korzeniami bocznymi.

Zastosowanie

Uprawiany jest ze względu na swój pokrój i ładne kwiaty, które u różnych odmian mogą być pojedyncze lub pełne. Nadaje się na rabaty.