Driakiew gołębia

Driakiew gołębia to gatunek rośliny należący do rodziny szczeciowatych (Dipsacaceae). Rodzimy obszar występowania to Europa, Azja Zachodnia, Kaukaz, Turkmenistan oraz Afryka Północna (Algieria i Maroko). Rozprzestrzenił się też gdzieniegdzie poza tym obszarem.

Bylina lub roślina dwuletnia. Występuje na niżu i pogórzu w zaroślach suchych, zboczach lub murawach. Kwitnie od lipca do października. Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Festuco-Brometea, związku (All.) Koelerion albescentis (regionalnie) i zespołu (Ass.) Trifolio-Anthyllidetum.

Łodyga

Wzniesiona, rozgałęziona. Roślina ma wysokość do 1 m.

Kwiaty

Zebrane w szczytowe główki, na początku czerwone z czasem fioletowo-niebieskie. Osadzone pojedynczo na długich, owłosionych szypułach.

Liście

Najniższe liście łopatkowate, ząbkowane. Liście łodygowe, pierzaste, są podzielone na wąskie odcinki.

Zastosowanie

Driakiew gołębia jest uprawiana jako roślina ozdobna. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, na glebach przepuszczalnych o odczynie od obojętnego do lekko zasadowego. Rozmnaża się przez wysiew nasion jesienią, przez podział wczesną wiosną lub przez sadzonki. Odmiana 'Butterflay Blue’ ma kędzierzawe liście i lawendowoniebieskie kwiatostany.

Roślina ma właściwości lecznicze.

Driakiew gołębia