Ciemiernik cuchnący to gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. Pochodzi z południowo-zachodniej Europy oraz północnej Afryki (Maroko). W Polsce nie występuje dziko, jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Bylina, geofit. W swoim naturalnym środowisku rośnie w lasach liściastych, na kamienistych zboczach pokrytych zaroślami, na obrzeżach lasów, głównie na podłożu wapiennym. W Polsce kwitnie bardzo wczesną wiosną, lub nawet zimą; jeśli nie ma śniegu to już od lutego.

Cała roślina jest trująca. Zaleca się prace pielęgnacyjne wykonywać w rękawiczkach.

 

Pokrój

Tworzy pojedyncze kępy. Cała roślina wydziela nieprzyjemny zapach i stąd pochodzi jej nazwa gatunkowa.

Kwiaty

Zebrane w wiechy na szczycie pędów. Dzwonkowate, na brzegach są czerwone, o nieprzyjemnym zapachu, ich szerokość wynosi 2 cm, zwisają w rozgałęzionych i jednostronnie skierowanych kwiatostanach. Mają jajowate przysadki kwiatowe.

Łodyga

Gruba, wzniesiona. Osiąga od 20-80 cm wysokości.

Liście

Mają około 11 ząbkowatych łatek, są lancetowate i ciemnozielone.

Owoce

Mają około 2 cm długości.

 

Zastosowanie

Jest uprawiany jako roślina ozdobna ze względu na swój nietypowy okres kwitnienia. Najładniej wygląda sadzony w grupach pomiędzy drzewami lub krzewami. Atrakcyjny jest również po przekwitnieniu. Można go też uprawiać w doniczkach na tarasach, balkonach.

Uprawia się z gotowych sadzonek, można też rozmnażać roślinę przez podział bryły korzeniowej. Sadzonki otrzymane z nasion nie zachowują cech organizmu macierzystego. Wymaga stanowiska cienistego lub półcienistego i żyznej, wapiennej gleby o stałej wilgotności. Źle znosi przesadzanie. Przed kwitnieniem należy usuwać stare liście. Nawożenie ? raz do roku nawozem wieloskładnikowym lub obornikiem.