Cieciorka pstra to gatunek rośliny z rodziny bobowatych (Fabaceae). Według nowszych ujęć taksonomicznych gatunek ten włączony został do rodzaju Securigera i ma nazwę Securigera varia L.(Lassen) Svensk Bot. Tidskr. 83:86. 1989. Pochodzi z Azji i Europy, ale rozprzestrzenił się także w Nowej Zelandii i Północnej Ameryce. Jest również uprawiany w wielu krajach świata. W Polsce na stanowiskach naturalnych jest dość pospolity.
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Najłatwiej spotkać ją można na przydrożach, miedzach, słonecznych stokach wzgórz i suchych łąkach. W górach występuje po regiel górny. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Trifolio-Geranietea.
Roślina trująca: Ponieważ cieciorka jest rośliną toksyczną, nie wolno się nią leczyć bez wiedzy i zgody lekarza.
Pokrój
Kwiaty
Liście
Owoc
Zastosowanie
Roślina ozdobna
Cieciorka pstra czasami uprawiana ze względu na swoje ładne kwiaty. Nie nadaje się do ogrodu, gdyż jest ekspansywna i swoimi cienkimi kłączami szybko się rozrasta. Może być jednak używana jako roślina okrywowa na skarpach, gdyż dobrze umacnia strome brzegi.
Roślina lecznicza
Dawniej była używana w celach leczniczych, obecnie zaprzestano jej stosowania ze względu na trujące własności.
Surowiec zielarski: Ziele (Herba coronillae)zawierające glikozyd koronilinę, garbniki, gorycze, sole mineralne.
Działanie: Napar z ziela cieciorki może być stosowany jako lek pomocniczy w kuracji nerwicy serca, bo posiada zarówno działanie uspokajające, jak i regulujące rytm serca. Napar ten działa ponadto łagodnie moczopędnie.