Bodziszek czerwony

Inna nazwa: bodziszek krwisty

Jest to gatunek rośliny wieloletniej z rodziny bodziszkowatych. Występuje w Europie, Azji Mniejszej i na Kaukazie, jest też uprawiany w wielu krajach. W Polsce występuje na całym niżu, ale nie jest zbyt pospolity. W górach jest bardzo rzadki.

Bodziszek czerwony to bylina, hemikryptofit. Występuje w miejscach kamienistych, na suchych zboczach, w zaroślach, w widnych lasach, na słonecznych skrajach lasów. Preferuje lekko zasadowe gleby. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.)Geranion sanguinei. Kwitnie od maja do września. Kwiaty częściowo przedprątne, częściowo równoczesne, zapylane przez błonkówki i muchówki, albo samopylne.

Łodyga

Łodyga wzniesiona lub ponosząca się, odstająco owłosiona. Wysokość 10-50 cm. Pod ziemią grube kłącze.

Kwiaty

Wyrastają pojedynczo na odstająco owłosionych szypułkach. Mają średnicę 2,5-4,0 cm, kolor krwistoczerwony. Płatki korony wycięte, dwukrotnie dłuższe od kielicha, nitki pręcików równomiernie zwężają się.

Liście

W zarysie okrągławe, do 5 cm średnicy. Dolne są dłoniasto 7-dzielne. Odcinki ostatniego rzędu są równowąskolancetowate, całobrzegie.

Owoce

Rozłupka o ościach po dojrzeniu łukowato odginających się i ślimakowato zwijających.

Zastosowanie

Bodziszek czerwony to roślina ozdobna. Jest uprawiany dla swoich pięknych kwiatów. Wymaga słonecznego lub półcienistego stanowiska, Nie potrzebuje gleby żyznej i próchnicznej, lubi gleby piaszczysto-gliniaste lub żwirowate o odczynie lekko zasadowym. Nadaje się także jako roślina okrywowa, ale pełne zwarcie osiąga dopiero po kilku latach. Raz posadzony rośnie przez wiele lat.