Zazwyczaj szałwię kojarzymy dwojako – szałwia lekarska (Salvia officinalis) z płukaniem bolącego gardła, a szałwia błyszcząca (Salvia splendens), z barwnym kwietnikiem. Oczywiście, tu będzie mowa tylko o szałwii błyszczącej, jako wdzięcznej roślinie sadzonej często na kwietnikach, zwłaszcza dla kontrastowego zaakcentowania ich obrzeży.

Odmiany ogrodowe szałwii nie wyrastają powyżej 30 cm. Na ich od dołu rozgałęzionych pędach osadzone są podłużne – jajowate liście, a na szczytach kwiatostany z grzbiecistymi kwiatami. Zarówno kielich, jak i podłużna, wargowa korona mają przeważnie barwę czerwoną, znacznie rzadziej kremowobiałą, łososiową lub fioletową.

Spośród ras ogrodowych szałwii najbardziej rozpowszechniona jest rasa zwarta (Compacta), której odmiany ogrodowe wyróżniają się niskim i zwartym wzrostem oraz obfitym kwitnieniem. Do najcenniejszych odmian należą: 'Feuerzauber’ – o kwiatach ognistoczerwonych, 'Johannisfeuer’ – o kwiatach szkarłatnoczerwonych, wczesna, 'Dolores’ – o kwiatach ognistoczerwonych, 'Scarlet Piccolo’ – o kwiatach jasnoczerwonych, wyrasta tylko do 20 cm.

Jeśli pogoda jest sprzyjająca, lato jest ciepłe i słoneczne oraz umiarkowanie wilgotne, kwitnienie szałwii trwa od czerwca do jesieni. Szałwia jest niezastąpiona na większych jednolitych kwietnikach oraz jako roślina obwódkowa, można ją także sadzić do różnych pojemników.

Kwitnienie jej najobfitsze jest na glebach żyznych, przepuszczalnych, w miejscach słonecznych i nie nadmiernie wilgotnych. Przygotowanie rozsady szałwii jest kłopotliwe i długotrwałe, gdyż trzeba ją wysiewać już w lutym, potem dwukrotnie pikować i sadzić do gruntu dopiero w końcu maja. Dlatego też lepiej zaopatrzyć się w gotową rozsadę u ogrodnika i posadzić ją na miejsce stałe w rozstawie 20×25 cm. Nasiona szałwii są dosyć duże, owalne, ciemnobrązowe; w 1 g jest ich około 400.

Szałwia błyszcząca – salvia splendens