Nanercz zachodni

Inne nazwy: nerkowiec zachodni, orzech nanerczowy, orzech cashew

Nanercz zachodni to gatunek drzewa z rodziny nanerczowatych, bliski krewniak mango. Pochodzi z obszarów tropikalnych Ameryki Południowej. Jest uprawiany w większości krajów obszaru tropikalnego.

Pokrój

Drzewo wysokości do 8 m, już od dołu rozgałęzione, z regularną koroną.

Liście

Jajowate, skórzaste, na krótkich ogonkach.

Kwiaty

Drobne, zebrane w wiechy, pachnące, zielonkawo lub żóltawobiałe. Mają owłosiony, 5-dzielny kielich, 5-płatkową koronę, 1 słupek i 10 pręcików, z których przeważnie tylko jeden jest płodny.

Owoce

Nerkowaty, wielkości gruszki orzech. Jest owocem dwuczęściowym: oprócz właściwego owocu składa się z tzw. jabłka nanerczowego, które jest zgrubiałą częścią łodygi (osadnikiem kwiatowym). Ma ono długość ok. 10 cm i średnicę 5 cm.

Zastosowanie

Nanercz dostarcza cennej żywicy, a ekstrakt z liści dodawany jest jako środek dezynfekcyjny do pasty do zębów.

Łupina orzecha zawiera około 35% ostrego olejku, znanego w handlu jako kardol lub kasz. Ma silne działanie odkażające i służy do natłuszczania sieci rybackich, do impregnowania drewna w celu ochrony przed termitami, do sporządzania lakierów, środków dezynfekcyjnych, insektycydów, preparatów antyseptycznych, barwników, kitów wodoszczelnych itp.

Sztuka kulinarna

W kuchni wykorzystuje się jabłko nanercza. Jego zewnętrzna łuska zawiera bardzo żrący, żywiczny sok, który może poparzyć skórę. Jadalne jest jądro owocu. Ma ono jasnożółty, soczysty miąższ i kwaskowatosłodki smak. Zawiera 13% cukrów, dużą ilość pektyn oraz 75% soku bogatego w witaminę C i B2. Zawartość witaminy B2 jest trzykrotnie wyższa niż w pomarańczy. Z soku sporządza się wino, galaretki, dżemy i marmolady.

Roślina uprawna

Na wielką skalę uprawiany jest na południowo-zachodnim wybrzeżu Indii, w Wietnamie, Nigerii, Mozambiku, Tanzanii i w Brazylii.