Dzwonek karpacki jest gatunkiem rośliny z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). W Polsce jest często uprawiany, jako roślina ozdobna. Na świecie ma swoje naturalne stanowiska wyłącznie w Karpatach, ale poza granicami Polski. Jest endemitem karpackim.
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września. W naturalnym swoim środowisku rośnie na skałach, szczególnie wapiennych.
Pokrój
Bylina tworząca luźne kępy wysokości 15?40 cm o licznych i wiotkich, pokładających się lub podnoszących, rozgałęzionych łodygach. Pędy nagie lub owłosione krótkimi, szorstkimi włoskami.
Kwiaty
Duże, dzwonkowate, o lazurowym kolorze, wyrastające pojedynczo lub po kilka na długich szypułkach. Zdarzają się również kwiaty białe. Korona ma ząbki wcięte co najwyżej do 1/3 długości. Wewnątrz pojedynczy słupek z 3 lub 4 zagiętymi znamionami. Zatoki pomiędzy ząbkami kielicha bez wyrostków.
Liście
Ogonkowe. Dolne liście duże, sercowatojajowate, karbowano-piłkowane. Górne liście mają zaokrągloną nasadę i są równowąskie i całobrzegie.
Owoce
Torebka.
Zastosowanie
Roślina ozdobna
Dzwonek karpacki nadaje się szczególnie na rabaty i do ogrodów skalnych. Wymaga próchniczno-gliniastej gleby i słonecznego lub półcienistego stanowiska. Można go uprawiać z nasion, lub przez podział bryły korzeniowej. Zwykle sam się rozsiewa. Jeżeli nie chcemy, aby się rozsiewał w ogrodzie, po przekwitnieniu należy ściąć kwiatostany.
Dzwonek karpacki
