Jest to pospolity chwast, rosnący na podmokłych łąkach i polach, obrzeżach lasów, w rowach i na ugorach. Skrzyp ma postać jakby malutkich choinek. Łodygi są sztywne, wewnątrz puste, szorstkie z powodu zawartości krzemionki, przy zgniataniu w ręku skrzypią (stąd nazwa skrzyp). Skrzyp zbieramy w końcu czerwca i w lipcu. Wybieramy dzień pogodny. Rośliny muszą mieć barwę jasnozieloną, bez brunatnych, rdzawych plam. Ścina się choinkowate pędy około 10 cm nad ziemią, oczyszcza, suszy w cieniu i przechowuje w suchych i przewiewnych miejscach.

Ziele skrzypu polnego jest trujące.

Skrzyp polny

Właściwości lecznicze

Surowcem są plone pędy skrzypu polnego.

Postacie leku

Odwar – ziela skrzypu ? 2 łyżki zalać 2 szklankami wody, gotować 15 minut i odcedzić. Pić 2?3 razy dziennie po szklance płynu.
Odwar z dodatkiem liści poziomek – ziela skrzypu ? 2 łyżki i liści poziomek ? 1 łyżkę zmieszać, przyrządzać i stosować jak wyżej. Można także stosować sok ze świeżego ziela.

Skład chemiczny i działanie

Zawiera flawonoidy (izokwercytrynę, ekwizetrynę), sole mineralne (w dużych ilościach), saponinę ekwizetoninę, kwasy organiczne, garbniki. Działa moczopędnie oraz jest bogatym źródłem soli mineralnych.

Zastosowanie

Pomocniczy środek w leczeniu gruźlicy, miażdżycy naczyń, w kamicy nerkowej i pęcherzowej. U ludzi w starszym wieku ? celem uzupełnienia mikroelementów i soli mineralnych.