Archiwum kategorii: Rośliny trujące

Adenium arabskie

Dodaj komentarz

Adenium arabskie/adenium opasłe (Adenium obesum) jest gatunkiem rośliny z rodziny toinowatych.

Roślina ta występuje dziko w Afryce środkowej oraz północno-wschodniej, a także na Półwyspie Arabskim. Adenium arabskie w strefie klimatu umiarkowanego uprawiane jest jako roślina doniczkowa. Roślina ta ma efektowny pokrój oraz kwiaty o barwach biało-różowych, purpurowych i fioletowych. Należy uważać na bardzo toksyczny sok mleczny tej rośliny.

Adenium arabskie dobrze znosi bezpośrednie nasłonecznienie. Zimą roślina powinna zostać przeniesiona w  miejsce ciemne i chłodne. Latem zaś można wystawić ją na zewnątrz w miejscu słonecznym, lecz osłoniętym od wiatru.

Jest to roślina wymagająca regularnego podlewania w okresie od kwietnia do października. W okresie zimowym należy ograniczyć podlewanie. Roślina może być atakowana przez przędziorki oraz wełnowce.

Adenium arabskie

Adenium arabskie

Grążel żółty

Dodaj komentarz

Inna nazwa: bączywie

Grążel żółty jest gatunkiem byliny wodnej z rodziny grzybieniowatych.

Roślina ta występuje w niemal całej Europie oraz w środkowej i zachodniej Azji. W Polsce na niżu jest rośliną pospolitą.

Gatunek tej jest objęty w Polsce częściową ochroną gatunkową.

Grążel żółty preferuje wodne zbiorniki stojące lub wolno płynące (stawy, przybrzeżne strefy jezior, starorzecza, zakola rzek i rzeki o wolnym nurcie). Występuje w wodach bogatych w składniki organiczne (eutroficznych), mających muliste, lub piaszczysto-muliste dno. Wybiera miejsca osłonięte od wiatru.

Kwitnie od maja do września. Zapylany jest przez muchówki (czasami jest samopylny). Podczas dojrzewania owoce oddzielają się od szypułki, przez jakiś czas są unoszone przez wodę i dopiero pękają. Nasiona są jajowatego kształtu, brunatne i otoczone galaretowatym śluzem, w którym znajdują się pęcherzyki powietrza umożliwiające ich unoszenie się na wodzie.

Grążel żółty jest rośliną trującą (zawiera nufarynę, nufarydynę, nufarolidynę i pochodne tioalkaloidów – alkaloidy znajdujące się w roślinie działają porażająco na korę mózgową).

Zastosowanie

Roślina ozdobna

Grążel żółty jest  wykorzystywany jako ozdobna bylina wód parkowych, przydomowych oczek wodnych, dużych akwariów. Do celów tych wykorzystuje się zwykle odmiany pełnokwiatowe.

Roślina lecznicza

Roślina ta wykorzystywana jest w homeopatii.

Grążel żółty

Grążel żółty

Kanianka lnowa

Dodaj komentarz

Kanianka lnowa jest gatunkiem rośliny jednorocznej, która należy do rodziny powojowatych. Jest pasożytem całkowitym lnu.

Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego. W polskiej florze jest archeofitem. Kiedyś była rośliną dość pospolitą w uprawach lnu, obecnie jest uważana za roślinę wymarłą w naszym kraju.

Łodyga

Łodyga kanianki lnowej jest pojedyncza lub rozgałęziona. Jest nitkowata i dorasta do długości do 1 m. Zielonożółta lub różowa.

Kwiaty

Kwiaty są drobne i zielonożółte. Zebrane są w kuliste, gęste kłębiki o średnicy 10?15 mm. Ich korona ma rurkę rozdętą, niemal kulistą i zaostrzone ząbki płatków. W gardzieli kwiatów tej rośliny występują osklepki przylegające do rurki korony. Osklepki mają półokrągły lub podługowaty kształt, nie są podzielone, lecz tylko ząbkowane i wyrastają poniżej nasady pręcików. Słupek jest dwukrotny. Długość szyjki słupka wraz ze znamieniem mniejsza od długości zalążni. Znamiona słupka prawie równe grubością szyjce, wydłużone i nitkowate. Kanianka lnowa jest samopylna lub owadopylna.

Owoce

Owocami tej rośliny są kuliste torebki z otwierającym się wieczkiem. Nasiona są okrągłe, pojedyncze lub podwójne. W stanie suchym nie tracą zdolności kiełkowania przez 13 lat.

Zastosowanie

W uprawie kanianka lnowa uważana jest za chwast. Jest rośliną trującą.

Kanianka lnowa

Kanianka lnowa

Kanianka koniczynowa

Dodaj komentarz

Kanianka koniczynowa jest gatunkiem jednorocznej rośliny pasożytniczej z rodziny powojowatych. Występuje w Europie Zachodniej. W Europie Środkowej roślina ta pojawiła się na przełomie XIX i XX wieku.

Kanianka koniczynowa jest rośliną pasożytniczą i bezzieleniową. Owija się dookoła rośliny żywicielskiej z której czerpie wodę i substancje organiczne. Ssawki wrastają do wiązek przewodzących rośliny żywicielskiej. Początkowo występuje niewielkimi gniazdami. Szybko rozprzestrzenia się opanowując rozległe powierzchnie. Rozmnaża się z nasion lub przez podział łodyg. Nasiona tej rośliny zachowują żywotność przez 10 – 12 lat. Nie szkodzi im przejście przez przewód pokarmowy zwierząt.

Łodyga

Kanianka koniczynowa jest nitkowata, silnie rozgałęziona i bezlistna. Jest zaopatrzona w ssawki. Roślina ta jest czerwonawa i osiąga długość do 1 m.

Kwiaty

Kwiaty kanianki są zebrane w pęczki po 12 – 18. Kwitnie od czerwca do września.

Zastosowanie

W uprawie kanianka koniczynowa jest uważana za chwast. Jest rośliną trującą i obniża wartość paszową upraw. Może także doprowadzić do zniszczenia upraw.

Dziurawiec skąpolistny

Dodaj komentarz

Dziurawiec skąpolistny jest gatunkiem byliny z rodziny dziurawcowatych.

Występuje w północnej Afryce, Europie i zachodniej Azji. W Polsce jest gatunkiem górskim.

Roślina ta jest trująca (ziele).

Łodyga

Łodyga jest wzniesiona, obła i nieowłosiona. Ma około 30-80 cm wysokości.

Kwiaty

Kwiaty tej rośliny są żółte. Kwitnie od czerwca do września.

Liście

Liście dziurawca skąpolistnego jest czarno punktowane na brzegach i ogruczolone od spodu.

Dziurawiec skąpolistny

Dziurawiec skąpolistny

Jaskier skalny

Dodaj komentarz

Jaskier skalny jest gatunkiem rośliny z rodziny jaskrowatych.

Występuje w Karpatach.

W Tatrach jest dość częsty.

Siedliskiem tej rośliny są hale górskie, piargi, naskalne murawy, upłazy i szczeliny skalne.

Występuje głównie na wapiennym podłożu.

Jaskier skalny jest byliną.

Kwitnie od maja do lipca i jest owadopylny.

Jest rośliną trującą.

Liczba chromosomów 2n= 16.

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) w grupie gatunków wymierających na izolowanych stanowiskach, poza głównym obszarem występowania (kategoria zagrożenia – E).

Łodyga

Łodyga tej rośliny jest wzniesiona, naga i słabo rozgałęziająca się. Ma wysokość 10-30 cm. Pod ziemią krótkie kłącze.

Kwiaty

Na jednej łodydze wyrastają zwykle 1-3 duże kwiaty na obłych szypułkach. Są one 5-płatkowe, żółtego koloru i typowej dla jaskrów budowy ? z licznymi pręcikami i słupkami. Miodnik przykryty jest zastawką o długości większej od szerokości i często wyciętą na końcu. Dno kwiatowe jest całe owłosione, czasami tylko zdarza się, że jest silnie owłosione u nasady i na szczycie, a łyse w środku.

Liście

Dolne liście są 3-5 klapowe, o szerokojajowatych i zazębionych klapach, ich ogonki liściowe są około trzykrotnie dłuższe od blaszek. Liście łodygowe są 3-dzielne, o odcinkach lancetowatych i całobrzegich. Liście ciemnozielone.

Owoc

Owocem ter rośliny są liczne niełupki zebrane w półkulisty, nagi owocostan o długości nie większej od szerokości.
Jaskier skalny

Jaskier skalny